Toen ik gisteren dit recept zag met de opmerking van Hilde op de quiltlijst dat het zo’n lekker gerecht was, moest ik hem ook maken, het zag er immers heel makkelijk en snel uit. En ze had geen woord overdreven, het was superlekker! Snel (mijn interpretatie) klopte niet, maar dat geeft niet, zo hadden de lekkere geuren uit de pan de tijd om door het huis te trekken.
Ik heb momenteel een ‘alles moet vers zijn’ periode, en dus had ik 1½ kg rode tomaten genomen ipv uit blik, maar dat viel tegen qua smaak, ze waren waterig. 
Dus de volgende keer bespaar ik me alle moeite en werk van het ontvellen en ontpitten van tomaten (en bijna verbranden van mijn vingertopjes) en grijp ik naar de inblikte tomaten. Ook had ik teveel ‘schelp’pasta gekookt, de schaal stond helemaal bol, ik moest het een beetje aandrukken om te voorkomen dat ze er niet uit zouden rollen! Volgens het recept moest je orecchiette gebruiken, maar die had onze supermarkt niet, maar zie, je kan ze ook zelf maken op de site van Italian Food dus dat ga ik de volgende keer doen, denk ik.
Kijk ook eens op die site -rechterkolom- naar de filmpjes, leerzaam en lekker!
En de volgende keer ga ik meer saus maken en de mozzarella in blokjes doen ipv plakken, op aller verzoek. Soms leek het net kaasfondue, zoveel draden werden er getrokken tussen bord en mond, ik moest even aan Astrix en Obelix en Helvetië denken, en was blij dat ik de tafel niet hoefde schoon te maken. Er is nog een klein schaaltje over, genoeg voor 1 persoon, en als niemand op zit te letten denk ik dat ik die persoon ben. 🙂