Met de vrijdagmiddagzon in mijn rug ging ik weer aan de slag in de voortuin, ik hoefde alleen maar de viooltjes te planten en dat was een karweitje van niks, toch? Helaas, niet als de bak waar je ze in wilt zetten er zo uitziet:

Gras verwijderen, het liefst met zoveel mogelijk wortels uitgraven, en ze zitten overal tussen, grrrr,  en dan pas kunnen de perkplantjes er in, zo, dat knapt er van op, nu de rest nog, maar niet nu.

De viooltjes staan in een cirkel rond kleine sedums en blauwe geraniums die al beginnen uit te lopen, leuk hoor, al die beloftes.
De zon verwarmt de lucht al aardig en de Japanse kers geeft nu echt een feestje, je hoort de hele boom zoemen van de bijen

Ik stond nog een tijdje stil onder de boom,

te genieten van de zoete geur van het bloesem en het gezoem,

ruimde daarna mijn gereedschap op en liep nog even langs de plantentafel waar Loki op zat;

vanaf hier kon ze haar pleegkinderen goed in de gaten houden, en ze zag dat alles goed was.