In het Engels zeggen ze: “Practice makes perfect”, maar het hoeft niet perfect te zijn, zolang mensen maar niet in de lach schieten bij het zien van mijn verenkransjes.  Op de zondagmorgen heb ik al 1 rij af, ik teken nu geen rondjes meer in het midden, maar ‘kras’ het er in; met het puntje van mijn tornmesje trek ik het rond een glas dat ik precies in het midden heb geplaatst.

Ik werk namelijk met Stickylips of zoiets, een soort gel -maar dan in vaste vorm- dat je op de binnenkant van je handen smeert waardoor je maximale grip op je quilt hebt zonder te moeten duwen en grijpen, want dat willen we niet hebben, niemand zit op kramp te wachten. En ik weet niet wat dat spul doet met de blauwe stift, als ik het aanraak, fixeert het, of gaat het vlekken. Oh kijk, ik heb er nog een foto van, heel fijn spul, heet uiteraard anders,  Lickity Grip, gekocht bij Birdblocks  net als die blauwe hittebestendige silicone vingerhoesjes. Je doet er een eeuw mee, ik gebruik het al een jaar en je ziet amper dat er wat uit is!

We dwalen af. Met het glas de cirkel markeren gaat het goed, ik richt mijn lamp dan tijdens het quilten van de quilt af, zodat je een schaduw van de lijn ziet, heel fijn. En zo is de eerste rij al klaar, ik zie nu verbetering met elk blok, dus dat gaat nog wat worden als de quilt klaar is.

De slordigste kant komt bovenaan, want met show&tell pakken mensen altijd de onderkant vast om het quiltwerk te  bekritiseren bekijken. Oei, zoals de waard is vertrouwd hij zijn gasten?

Dit blok is van zaterdagavond voor het slapen gaan

en deze 2 van vanmorgen, de quiltpolitie oplettende kijker zal gezien hebben dat de aantal veren varieert, dit is express gedaan om jullie scherp te houden.

Tip van de maand: rijg de naden vóordat je gaat sandwichen naar de goede kant,

want je kan nog zo goed persen, ze gaan blijkbaar toch hun gang eenmaal uit het zicht, stelletje …… Bij de DWR blokken zijn ale naden van de lichte delen af gestreken, zodat ik -dat was de bedoeling althans- onzichtbaar in de ditch kon quilten alvorens de motieven te quilten.  Bij een soort gelijke quilt zal ik dus de naden eerst vastzetten, met grote stiksteek op de naaimachine met oplosbaar garen, ook in het spoeltje! (ik denk tenminste dat dit in het spoeltje kan). De quilt wordt na afloop toch gewassen, en dan ben je het rijgdraad kwijt. Ik moet het klosje garen ergens hebben liggen, ooit in een vlaag van ‘he, dat lijkt me wel handig’  bij Quiltshop Leur gekocht.

’s Middags was het zowaar te warm om te quilten, de wollen tussenvulling tegen me aan zorgde voor heel wat zweetdruppeltjes, zelfs Zopje kreeg het er warm voor.

In de loop van de avond koelde het lekker af en kon ik weer kilometertjes maken, en zie, 2 van de 6 banen zijn klaar!

De achterkant ziet er ook indrukwekkend uit, al zeg ik het zelf.