Het begon vrijdag middag al om half 2, het quiltweekend in Nieuwkerke, (georganiseerd door Katrien), tegen de Franse grens aan, in de buurt van Poperinge, toen we de auto het binnenplaatsje opreden en konden uitpakken; wegens drukte en krapte op het binnenplaatsje laadde mijn moeder en ik zo snel mogelijk alles uit, zodat ik de auto gelijk weer kon wegzetten aan de straatkant. Toen ik terug bij het weekendhuis was aangekomen, stonden alle spullen al binnen, en de koffers waren ook al boven gezet door de dames. Vrolijk weerzien met Belgische en Nederlandse quilters,en al snel was iedereen geïnstalleerd in de grote zaal (‘werkatelier’) alwaar Ingrid en haar Dh de winkel van Aztec Rose ook al aan het inrichten waren, jeuj.  En gelijk ging bijna iedereen ook aan de slag, met naaimachine of met de hand met naald en draad, een enkeling moest nog een brei- of haakwerkje afmaken. Mijn moeder en ik gingen maar eerst onze slaapplaatsen in orde maken, we sliepen weer op de walletjes, en als echte prinsesjes op de erwt stapelden we matrassen op elkaar om enigszins comfortabel te liggen. Ik pakte het kussen op van het matras en ontdekte een kronkelend beestje, een mini duizendpoot, ieks. Waar er 1 is moeten er meer zijn, maar gelukkig bleef het bij deze ene, die ik in de hoge prullenbak mikte. Getsiedegetsie, heb ik weer.
Toen snel naar beneden, binnen was het flink warm, dus al snel zat bijna iedereen buiten, te genieten van de schaduw, wie had dat gedacht?wat was ik blij ook een handwerkje bij me te hebben

De koelkasten puilden tegen 6 uur allemaal uit van meegebrachte potlucks, en tegen 7 uur schoven we met het bord in de handen het kwijl uit onze monden lopend langs de zaligheden; salades, couscous, rijst- en pastagerechten, wraps, broodjes, stukken kaas, plakken vlees, stoofpeertjes, garnalen, rivierkreeftjes, fruit en langevingertaart, teveel om op te noemen, maar ik doe toch maar een poging bij deze.mijn bordje (de eerste ronde 🙂

We rolden van tafel, een deel van de dames schoten de spoelkeuken in, een ander groepje hielp met afruimen en opbergen van restjes, en de rest van het gezelschap ging weer lekker aan de slag in de naaizaal, het was een gezellige boel!
Dankzij een glas Baylies achter de kiezen en oordopjes in, sliep ik als een roos tot de volgende ochtend, en zorgde voor een acute zonsopgang aldus mijn kamergenoten Miranda, Judith, Ingrid en Berna, toen ik het bedlampje van thuis meegebracht aan deed, waardoor ook zij gelijk wakker waren. Mijn moeder en ik vonden dat het wel meeviel, maar goed, de volgende ochtend deden we het maar niet meer zo.