Man wat hakt het tijdsverschil er in, 'k heb duidelijk last van jetlag; vorige nacht weinig geslapen, mijn ventje wist hier wel iets voor, zei hij, en ja, het werkte wel goed voor hem (hij sliep al na een paar minuten), maar ik lag daarna nog minstens een uur met ogen op steeltjes in bed, pas onder de morgen viel ik als een blok in slaap. grrr.

We gaan verder met onze vakantie, niet zuchten, we zijn er bijna.

Na een rit van zo'n 6 uur over slechte en hele slechte wegen (veel gaten, ribbels, een paar wegwerkzaamheden) met veel aangereden wildlife (zelfs 2 hertjes zien liggen), onderbroken door pitstops en lunchbreaks, kwamen we veilig aan bij Newark, snel de auto ingeleverd en met taxibus naar het hotel in NYC, op de foto bij de HB luifel.  en toen gingen we eten, restaurantje om de hoek, Big Nick. Zag er sjofel uit, maar het eten was er goed. Overal hingen notities aan de muren voor de werknemers, en heel veel foto's van bekende mensen die er ooit waren geweest, of ze ook hadden gegeten stond er niet bij; Uri Geller was er wel geweest vermoeden we zomaar, hij had met 't bestek gespeeld. We kregen om de beurt ons eten, beetje raar, en ook werden de lege borden gelijk weg gehaald, en niet gewacht tot iedereen klaar was. De oordopjes kwamen 's nachts wel van ps, de airco maakte het geluid als van een opstijgend vliegtuig, en daarbij kwamen de sirenes van brandweer en politie/ambulance -af en toe- ook nog bij, maar de bedden lagen zalig, je stond tenminste niet gebroken op.

De dag erop ontbeten we bij hetzelfde eettentje, we werden geholpen door een blonde dame die al 40 jaar in NYC woonde. Ze deed me denken aan Joanna Lumley als ze sprak; "hear you are, my darling", en ze noemde ook iedereen sweetheart als ze de borden bracht, tegen iedereen, en met een vet Duits accent. Toen een andere serveerster de foto van ons nam, stapte ze net naar buiten.

De eerste ochtend gingen we naar een museum, de koelte in, want zo drukkend warm als dat het was, was niet normaal meer. Op het nieuws adviseerden ze de bewoners om thuis te blijven en veel te drinken, maar daar heb je als toerist geen verhaal aan. Het is een mooi museum, veel te zien, de slideshow zegt genoeg.

Zulke mooie kledingstukken, deze met zijde geappliqueerd viel echt op

de dino's waren er ook

Aan het eind van de dag liepen we -vlak bij het hotel- langs een quiltwinkel

die helaas net gesloten was, dus ik door de ramen naar binnen gluren om te zien of het wat was. Nah, heel veel kant en klaar spullen voor de verkoop, zoals kussens, grote stappen snel klaar quilts zoals deze in de etalage, schortjes en tassen, en verder heel veel bekledingstoffen voor meubels, gordijnen, vinyl, enz.; het zag er rommelig en volgepropt uit, dus hoefde ik er niet speciaal voor terug te komen, vond ik. En volgens dames die ik later in een andere quiltwinkel sprak, bleek mijn eerste indruk juist te zijn.