Om 7 uur stond ik op, zag dat het droog was (wel een regenbui gehad vannacht) en zat 20 minuten later al fris gewassen en aangekleed aan het ontbijt, want wie weet zou Jan al om half 8 beginnen. Om 8 uur had ik de BN-de Stem uit en zette nog een mok thee, geen Jan in zicht. Toen ik om 9 uur de Volkskrant helemaal uit had ging ik op de schommelbank lekker van de koffie genieten, misschien dat Jan zich had verslapen? Half 10 en er zat geen rijpe framboos meer aan de struik, nog steeds geen Jan te zien en ik legde me er maar bij neer dat-ie -gezien de weersverwachting van gisteren- ook niet zou komen vandaag. Ik had het kunnen weten. Toen ik om half 11 boodschappen ging doen viel de regen met bakken uit de lucht, gelukkig maar, is Jan niet voor niks thuis gebleven. De schutting komt nog wel, maar wanneer?
Maar de dag is niet vruchteloos gebleven, na de lunch (voor Perry brunch) zijn we naar een tapijtzaak gegaan en 3 uur later stonden we pas weer buiten, helemaal geslaagd! Tapijt Drive-in heeft een giga keuze, het is een hele diepe zaak en alles is zo mooi in kasten uitgestald, ik wist niet wat ik zag.
We hebben gekozen:
Een grijze vloerbedekking van hotelkwaliteit op de overloop en ouderslaapkamer, die op de overloop heeft een barokke tekening erin en een effen grijze voor onze slaapkamer. Voor de werkkamers en andere slaapkamers hebben we deze laminaat gekozen, eiken grijs met relief, past mooi bij de kleur van de vloerbedekking. Voor de ramen in de hal hebben we luxaflex panels (zie je Witje er al bij zitten?) in licht transparant wit met een subtiele bladmotief en voor op de werkkamers en de overloop hebben we deze luxaflex facette uitgezocht, afwisselend (gestreept) transparant en dicht geweven, waarbij het in 2 laagjes stof over elkaar heen glijdt, dus je kan hem ‘open’ zetten zoals op de foto en je kan de dichte strepen aan een laten sluiten zodat je geen inkijk meer hebt.
Voor in de badkamer hebben we ook luxaflex uitgezocht, diamant-vormig motief is er in te zien en in een warme zilverkleur met een heel klein beetje bronskleur erover. Heel mooi en strak.
De gordijnen voor de woonkamer waren potjandorie niet zo makkelijk uit te zoeken, het is niet even zomaar iets waar je na een jaartje bij denkt: "Mwah, toch maar liever die andere halen." We hadden op het laatst nog iets van 4 gordijnen die we alle vier even mooi vonden, en toen zij Perry: "kies jij maar." Lekker ventje. Ik kan er geen plaatje van laten zien, maar het is een glimmend metalic-achtig kruising tussen zeegroen en grijsblauw, wisselend van kleur afhankelijk van hoe je er tegenaan kijkt, en er zit een tekening opgespoten, alsof een kind er simpele bloemen op stelen op heeft getekend. "Ja, nou is het duidelijk", hoor ik jullie denken, nou ja, kom dan maar in oktober zelf kijken ☺
Oja, voor onze slaapkamer hebben we hele sjieke kleurige gordijnen genomen met gestreepte glimmende banen in bijpassende kleuren, allemaal passend bij de grijze vloerbedekking aldaar. Nou maar hopen dat het niet vloekt bij de wever feaver quilt op ons bed☺ Ik ben bang dat het allemaal een beetje te druk wordt aan de ogen, nog afgezien van de vloekende kleuren.
Het enige wat we nog niet hebben uitgezocht is wat er in de keuken moet komen, maar dat wil ik pas doen zodra de keuken staat, en de kinderen neem ik komende week mee naar die zelfde zaak om zelf iets te kiezen voor hun slaapkamer. Ze hadden hele langdradige gordijnen (lange slierten los uit de stof stekend als een vachtje) al dan niet met glitters in allerlei kleuren, het zou me niets verbazen als Suzanne hiervoor gaat.