Vanmorgen belde ik en had gelijk voor half 1 een kapperafspraak, lekker knippen en ook …blonderen! Evelien had het al een keer voorgesteld te laten doen nadat ik alle speelfilms en series van de harde schijf van de dvd recorder had gewist, dan kwam het niet meer als een verrassing als ik weer eens blunderde. Ach het is me al lang vergeven, vergeten nog niet.

Dus lekker bij de kapper, heel veel leuke reacties op mijn krullebol en dat ik er zo goed uitzag enzo. Carlo ging gelijk een kapster instructies geven wat betreft kamstrengen (met kam blondering aanbrengen), het mocht niet te veel op mijn achterhoofd vanwege het wafeltjes-krulstructuur; het zou er dan als een gevlekte pantervel uit komen te zien, of gestreept en dat willen we niet. Na het blonderen en wassen -o zalige massage en getut aan mijn hoofd met nog een crèmespoeling er door- ging Carlo aan de slag met de schaar, tondeuse en zelfs een scheermes (zo’n uitklapding), heerlijk! Nog een waxje erin, beetje droogföhnen, wat plukken aan plukken en klaar was ik. Als herboren stapte ik naar buiten, net half  3 en ik kon zonder haast naar huis want Suzanne zou bij een klasgenootje gaan spelen na schooltijd.

Op weg naar de parkeergarage passeerde ik de parfumeriezaak waar ze ook make-up spullen hebben, en ik herinnerde me dat ik een goede foundation wilde hebben. De huid in mijn gezicht ziet er echt heel vreemd uit rond mijn kin, beetje hobbeldebobbel met droge plekjes, mijn porieën zijn groter geworden en ik ben blijkbaar ook aan het puberen want ik heb elke dag wel op een andere plek weer een pukkeltje. Balen want ik had zo’n gave probleemloze huid van tevoren. Maar goed, overal is wel iets op te vinden en zo ook voor dit euvel. Een foundation die als-ie droog is een beetje poederachtig aanvoelt maar toch vochtinbrengend is.                                                                                      Jaja, ze kunnen het mooi vertellen maar ik wilde zien op mijn gezicht wat het deed en dus maakte het 5 maanden zwangere meisje me op. Ik moet zeggen, het zag er heel mooi egaal uit in mijn gezicht, maar wat een bleke ogen had ik nu, dus vroeg ik of ze een mooi bij mij passende oogschaduw en mascara had en of ze dat ook wilde opdoen bij me. Binnen 10 minuten zag ik er stralend opgetut uit, en omdat ik toch niet die 2 mooie grijze kleuren oogschaduw had en de mascara en het oogpotlood kocht ik alles wat ze op me had gesmeerd. De dagcrème die ze onder de foundation had gebruikt hoefde ik niet aan te schaffen, zoiets had ik nog wel thuis. Ik bedacht me dat ik dit eigelijk morgen had moeten doen, me zo laten optutten aangezien we morgenavond naar een verjaardagsfeest gaan. Maar ze had me mee laten kijken en uitgelegd hoe en wat en waarom, dus hoop ik dat ik het morgen ook zo kan doen.

Thuisgekomen kreeg ik allemaal complimenten van de kids, Evelien heeft gelijk mijn andere mascara gekregen waar ze al een tijdje naar zat te vissen. "Yooow vet zeg, hoe je er uit ziet mama," zei Tim die zijn beugelloze tanden bloot grijnsde (gisteren er uitgehaald en wat is-ie er blij om) en hij vroeg of ik een make-up moeder ging worden. (elk dag make-up op, ik weet het niet…)

Heb ik jullie nieuwsgierig gemaakt naar mijn nieuwe look?

Foto 1 nam Evelien: "he, nou moet je niet praten mama."

nog een foto: "jeetje dat is een grote grijns."

"Nog eentje dan, wel een smile maar niet zo’n grote please."