Zipje kan hele dagen buiten op het tuinbankje liggen slapen, in weer en wind, zolang de regen maar niet horizontaal uit de lucht valt, deert het hem niets. En dan kan het zomaar gebeuren dat Zopje in een vlaag van broederschap lekker bij hem wilt liggen, niet echt tegen hem aan, maar toch op hetzelfde bankje. Dit zijn zeldzame momenten, Zipje is niet zo verdraagzaam, gewoon omdat zijn broertje zich behoorlijk klierig kan gedragen, maar nu had Zopje zo stilletjes gedaan, dat hij zijn broer niet had gestoord.

Aaah, lief he, je ziet op de volgende foto dat Zipje (rechts) wakker is geworden van mijn voetstappen, en in de gaten krijgt dat Zopje wel erg dichtbij is, en zijn oren staan al wat naar achteren gespitst, om te laten zien dat hij niet met zich laat sollen. Zopje geeuwt een keer, draait zich dan om en slaapt verder, en dan geeuwt Zipje ook, en slaapt ook weer verder. Zou voor katten het zien geeuwen van hun soortgenoot net zo aanstekelijk werken, als het zien geeuwen bij mensen? Hmmm.

Ik weet wel dat kijken naar lekker eten (op tv) erg aanstekelijk werkt, en zo kon het gebeuren dat ik na de lunch een apple crumble taart maakte, in kleine schaaltjes, en ik had nog genoeg deeg over om een ananas crumble taart te maken; toen de jongste spruit thuis kwam uit school rook het heerlijk in huis, en met de regen en hagel op de ramen, gaf het een heel knus gevoel.

Links de ananas taart, (gemaakt in het deksel van een vuurvaste schaal) die smaakte lekker fris, in tegenstelling tot de appeltaart, die was wel erg zoet, maar dat kan ook zo zijn, omdat ik niet meer zoveel zoets meer gewend ben. Dat laatste stukje is ook al op, en het vierkante bakje met appeltaart is morgen Suzanne’s ontbijt, denk ik.

En nou roepen jullie in koor: “Maar Shirley, je zit toch bij de dikke dames club, wat is er aan de hand?”  Nou, onze oudste spruit zit dit weekend in Parijs met vriendinnen, en de middelste spruit blijft dit weekend ook liever weg in zijn studentenhuis, vanwege een feestje op zaterdag, vernam ik vanmorgen, dus voelde ik me opeens wel erg zielig, en dat los ik op door iets lekkers te maken, om vervolgens ook mee te helpen met het opeten. Dit weekend doe ik weer normaal hoor, dan los ik tegenslagen en terleurstellingen het weer op door lapjes te aaien.