Het is toch te zot of te bot in Nederland he; spoelden we vorige week nog bijna massaal weg, vandaag vielen de laatst levende mussen uit de goot vanwege de warmte. De ventilator die ik had opgeborgen kan ik wel weer op tafel zetten, ware het niet dat ze voor morgen alweer koeler weer voorspellen en het dus de moeite niet waard is. Evelien loopt te snotteren en te kuchen en in haar klas waren een paar  kinderen ziek thuisgebleven.

Met mij gaat het best goed; ik doe alweer 2 weken zelf de grote boodschappen (gebruik veel tassen zodat ze niet te zwaar worden), ik kan Suzanne overal weer brengen en ophalen zonder Perry eerder van zijn werk terug te roepen en gisteravond ben ik ook al naar een bijna 3 uur durende info-avond voor Tims klas geweest, Tim moest mee.

Het was heel informatief, er is vergeleken vorig jaar bij Evelien weer heel wat veranderd qua pakketkeuze en vakkeuze. Gelukkig kregen we de info ook op papier mee, er ontging me op een gegeven ogenblik nl. het e.e.a.; een mentor stond op het podium dingen te vertellen met naast hem een beamer om mbv een power point presentatie ons de tekst en kolommen te kunnen laten zien. Meelezen houdt de luisteraars scherp. Niet als je steeds vergeet om de plaatjes synchroom met de tekst mee te laten lopen, en ook niet als je steeds met je handen en half lijf voor gaat staan. Op den duur zat ik alleen maar te kijken naar de schaduw van zijn handbewegingen.

Tim vond de info-avond heel tof, hij had er veel van opgestoken zei hij en hij meende het nog ook. Zijn mentor Michelle ken ik van een Holdingweekend in 1996, we zaten allebei even zwanger op de bus naar Parijs; haar man was een collega van Perry. Ze is een dag eerder bevallen dan ik, over toeval gesproken. Ze geeft dit jaar les in Nederlands aan Tims klas, een leuk mens. Na de algemene info-uur kregen we in kleine groepen in aparte lokalen nog meer info (welke vakken bij welke beroepskeuzes/studierichtingen kan je vinden op http://www.studieweb.nl ) en veel was ook voor de kinderen bestemd, bv hoe ze huiswerk maken en leren moesten organiseren. Je denkt dat ze dit wel weten na 2 jaar maar in het 3e jaar moeten ze nog meer zelf inplannen. Op de terugweg naar huis zei Tim dat hij dit jaar zich veel serieuzer en meer in ging zetten voor zijn huiswerk (ik vergat toen prompt gas te geven) en toen hij zei dat hij het een hele goede info-avond vond en blij was dat hij mee was gekomen stonden we bijna stil!

Kleine kindjes worden groot.