Met zulk lekker weer als vandaag moesten Perry en ik er vanmiddag gewoon op uit, gewapend met stokken doken we het bos weer in. En we waren niet de enige, veel mensen met hond, enkele op het paard en 2 vierspannen -of reden er maar 2 paarden voor de kar- met 4 volwassenen op de kar, die keihard door de bochten gingen. Heel indrukwekkend. Net zo indrukwekkend als mijn kennis over hondenrassen -vond ik- Perry was er niet zo gecharmeerd van.
De eerste hond was een Weimaraner, dat zag ik gelijk en wist het 100% zeker. Vrienden van vroeger, Henk en Lienke Koke (kinderen heten Myrthe en Ester? en hoe heet die knul ook al weer?) hadden zo’n hond, ik was daar vaak te vinden, gezellig in de sauna of gewoon om kletsen. Henk werkte als lichttechnicus bij het theater, eerst in Terneuzen en later in de hoofdstad Groningen. Nadat ze naar Groningen waren verhuisd ben ik nog 1 keer te logeren geweest, daarna verwaterde het contact en vorig jaar hoorde ik dat Lienke was overleden aan kanker. Heftig.
de andere hond liep heel enthousiast en als eerste naam schoot ‘Beagle’ me te binnen, maar dat leek me wel stug dat ik dat zou weten, dus vroeg ik het gewoon aan de mensen die erbij liepen. Lachend bevestigden ze mijn vermoeden, "hee wat goed van mij!", zei ik toen, gewoon omdat ik blij was dat m’n bovenkamer onverwachte schatten van info bleek te hebben; wie weet wat er zo meer aan kennis opeens allemaal naar boven komt, zolang de timing maar goed blijft. Het is niet de bedoeling dat ik tijdens het koken opeens allerlei wiskundige formules weet op te sommen, nog van school van vroeger. Mwah, ik denk niet dat ik daar bang voor hoef te zijn, die wiskundelessen gingen grotendeels aan mij voorbij, ene oor in andere oor uit.
Gelukkig voor Perry kwamen we daarna alleen maar vuilnisbakhondjes tegen, zodat hij niet hoefde te doen alsof hij niet bij me hoorde als ik weer wildvreemde mensen aansprak. Lastig hoor, zo’n extroverte vrouw, en nog link ook zo met een weblog, elke avond maar weer checken of er geen bedgeheimen op staan. Gelukkig kunnen Zipje en Zopje niet lezen.
Dag Perry! 😉
haha… leuke foto van zip en zop… lijkt wel of ze een string aanhebben LOL..
Enneh Perry, je vrouw is een kei in het verhaaltjes schrijven! Heerlijk om te lezen.
Groetjes,
Laura
das ook mooi, ben ik aan t googelen, kom ik dit tegen.
Groeten Esta