Gisteren hoorde ik van een art-quiltster dat een dame was overleden die ook lid was van onze Yahoogroep voor quilters, en ik schrok er van, ook al had ik al jaren niks meer van haar gehoord. Ze was met schrijven (en quilten) op lager pitje gegaan wegens gezondheidsredenen, en als je niet precies weet wat, trekken de ergste rampenscenario’s aan het netvlies voorbij.
Ik ‘kende’ haar alleen van voor 2010, op de quiltlijst vertelde ze over haar projecten, en dat ze mocht hangen. En met dit laatste bedoelen wij quiltsters dan, dat een door jou gemaakt werkstuk op een tentoonstelling mag hangen.
Adri de Vries Tadema woonde als weduwe in het hoge noorden met haar 3 zonen (nu al volwassen kerels, gelukkig), en ze was de laatste jaren vooral zeer creatief bezig met draadjes, ze haakte kunstwerken, maakte echt prachtige quilts, kleding en kunst, op haar weblog kan je er over lezen en kijken.
hier is haar overlijdensadvertentie te lezen, mijn condoleance-kaart gaat morgen de deur uit, om haar zoons een hart onder de riem te steken. Geen idee of het wat uitmaakt, die ene kaart van mij, maar het lijkt me een beetje steun geven.
het bericht doet je wel even stilstaan, stilstaan bij het ‘evidente’ van het leven
Mooi dat je hier aandacht aan besteedt. Zoiets raakt je toch, ook al ken je de betreffende persoon niet. Ik denk wel dat jouw kaartje een beetje extra steun geeft. Het doet de jongens en de rest van de familie vast goed om te horen dat haar Yahoo quiltgroep zich haar nog herinnert.
Groetjes,
Inge
Ik kende haar niet, maar het is wel een vervelend bericht… Lief dat je de nabestaanden met een kaartje steunt.