Evelien en ik reden gistermorgen vanuit Breda terug naar huis -weer was die Hemnes spiegel ladenkast bij Ikea uitverkocht die vrijdag was binnen gekomen-  en toen we langs een winkelcentrum reden vroeg Evelien of we er even konden stoppen zodat ze drinken kon inslaan. "We gaan ons vanavond bij ons thuis indrinken.", zei ze, en ik kreeg hier een opstandig gevoel bij. "Getver meisje, ik vind het woord indrinken zo akelig klinken, jullie kijken toch een film en drinken er een paar glaasjes fris bij met wat alcohol er in? Bij het woordje indrinken denk ik aan die groep jongeren die al straal bezopen middernacht de stad in fietsen, sommigen amper in staat om rechtop te blijven. Jullie drinken je toch niet tipsy?" Ze moest lachen, nee, 1 of 2 glazen cola of jus met iets van alcohol gemixt, daar bleef het bij, net genoeg om vrolijk van te worden.  Om half 8 liep ze al de kamer op te ruimen (de meisjes kwamen om 9 uur) en de flessen drank kwamen op de salontafel, zo ging dat blijkbaar ook bij de anderen thuis. Dat ze niet op haar kamer wilden zitten snapte ik niet, nu voelden wij ons eigenlijk verbannen uit de woonkamer, hoewel, misschien voor de sociale controle er de volgende keer wel bij blijven, ik ben wel te porren voor een leuke film en lust dan ook best wel een Bailey’s. Grote kans dat ze dan wel naar haar kamer gaan. Ze gingen om half 1 pas de stad in op de fiets en kwam iets van 2  uur later weer thuis, dat zijn toch geen tijden. Gelukkig hadden ze geen regen onderweg gehad.

Het waait heel hard hier, de bomen hoor je ruisen als de branding en de toppen zwiepen heen en weer, heftig! De weinig overgebleven blaadjes vliegen horizontaal door de lucht. Er is ook behoorlijk veel regen gevallen, ik mis mijn regenmeter die nog in onze oude tuin staat, vandaag toch maar ophalen. Ook gaan we in het oude huis een plafonierre er af halen voor in de bijkeuken, dat is er nog steeds niet van gekomen; vandaar die sta-lamp in de bijkeuken. En dan de voordeurbel vervangen die kaduuk is, en de buitenlamp is ook heel eng aan het doen, lijkt wel een alarmlicht zo flikkert het.

Zo blijft er werk aan de winkel; gisteren heb ik eindelijk de bijkeuken naar mijn zin gemaakt, nu dat de voerbak en kattenbak er uit kon, deze hebben een plek gekregen in de garage. Het oude inklapbaar droogrekje heb ik opgehangen -wat een rotwerk, je kan er slecht bij met het inschroeven-, de diepvrieskast een kwart slag gedraaid en het tuintafeltje er uit gemikt,   zodra de wind wat is gaan liggen zet ik dit tafeltje buiten bij het keukenraam, zodat de katten er op kunnen zitten. Ik heb daar ook al een tuinbank neergezet met een kussen er op, het staat onder een overkapping dus blijft het droog zolang de regen niet horizontaal geblazen wordt.

De strijkplank staat lekker uit het pad en ik heb fijn de ruiimte tijdens het strijken. Wat ik ook zalig vind: ik kan de overhemden nu makkelijk kwijt, zowel tijdens het drogen als met het strijken, ideaal. Dat krukje onder de kratjes waar de was gesorteerd in zit staat er even, ik weet niet of dit zo praktisch is maar ik moest er ergens mee heen.

En dan nog iets leuks maar gelijkertijd ook wel eng: ik ben al 2 kg afgevallen sinds we hier wonen; vanmorgen kon ik mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en heb batterijen in de weegschaal gedaan. Dit moet toch van het fietsen komen. Het motiveert me in ieder geval wel om dit te blijven doen, ook al is het afzien, en als ik nu buiten zie hoe de regen met bakken naar beneden komt en de weinige vogels met moeite tegen de wind in vooruit komen, hoop ik op snelle weersverbetering voor morgen. Ik mag toch wel een beetje een droog-weer fietser blijven.