Even een blogstilte hier wegens bijkomen van het Holdingweekend, afgelopen weekend zijn we naar Keulen gegaan met directie en wederhelften en het was na 2 jaar niet mee geweest te zijn een waar genoegen. Heerlijk. Ik had mijn Ipod mee om op te zetten bij teveel lawaai om me heen en een boek van Renate Dorrestein erop: ‘Mijn zoon heeft een seksleven en ik lees mijn moeder Roodkapje voor’, een boeiend voorgelezen en geschreven boek. Het weer zat mee, we hadden de eerste 1½ dag een jas nodig voor de tochtige en schaduwrijke plekjes, maar daarna was het zalig warm, zondagmiddag werd voor mij te warm maar gelukkig zat het er toen alweer op; ik liep op mijn wenkbrauwen.

We bezochten de Dom, met de schitterende glas in loodramen en dan zou je haast deze deurklink over het hoofd zien; gelukkig stond Oda hem te aaien, wat mijn aandacht trok:

Ik stak 3 kaarsjes aan voor 3 dames die het heel zwaar hebben momenteel, ze staan ergens op de bovenste rij ☺

We bezochten ook een Romaans-Ghotisch museum (heet vast anders maar dat corrigeer ik later wel), en waar de heren zich over constructie en gereedschap verbaasden van zo lang geleden,

stonden de dames te schateren van de lach bij de opschepperige beeldjes, daar komt dit symbooltje dus van: ♂

Nee, ik niet, jullie kennen me, ik ben alleen geinteresseerd in bloemen en planten en zo, zoals deze prachtige Plantaan. Kijk toch eens wat een mooi boomschors.☺

We bezochten het chocolademuseum en natuurlijk was er tijd voor een kopje koffie met wat lekkers. En hoe Hollandser dan dit kan je het krijgen? 1 gebakje met 3 vorkjes! Maar toegegeven, hij was behalve verdomd lekker ook enorm machtig. Iedereen mocht ervan proeven.

Ik heb geslapen als een roosje op het meegebrachte topdek van ons bed, het was onhandig om mee te nemen vanwege het formaat, ook om door de deuren te gaan zat het in de weg, maar eenmaal op bed had ik er geen spijt van. Ik had hem in 2 kledinghoezen gestopt met een stevige kofferriem er om heen, maar het was te kwetsbaar en de zakken zijn kapot. Nu is het zoeken naar een stevigere zak, of anders gewoon zelf maken.

De terugweg was in het begin erg luidruchtig vanwege de buschauffeur die de avond tevoren naar een concert van Tom Jones was gegaan en ons wilde verblijden met een dvd van Tom; keihard speelde de muziek boven mijn hoofd, terwijl je de zanger als een geile man over het podium zag lopen, af en toe zat zijn zaakje zeker niet goed want hij moest het regelmatig los wiebelen wat resulteerde in een hoop gegil van de dames (op de dvd). Normaal gesprek voeren in de bus was niet mogelijk en na een korte pitstop vroeg ik de chauffeur of het geluid een tikkie zachter kon. Hij heeft hem toen helemaal uit gezet. O zalig, wat een rust aan mijn oren.

Om half 7 gingen Perry en Tim voor het eten zorgen: de fritestent werd bezocht en een doos vol ordinaire frites, frikandellen en ander ongezond spul kwam op tafel. De kinderen waren blij ons te zien, en nog lijer met het zien van de doosjes chocolade die we voor ze hadden gekocht.