Ik had mezelf twee weken geleden nog hardop gelukkig geprezen dat we nog geen last hadden van de buxusmot toen Monique mij haar aangevreten planten liet zien, dat moet je natuurlijk nooit doen als je geen hout hebt om op af te kloppen, dat is de goden verzoeken! Thuis gekomen bekeek ik ter bevestiging van mijn geluk de buxusplanten in de achtertuin wat beter,

ooh nee, het zal toch niet?

Even verder zoekend zag ik dit mormel op de grond vallen,

een pop van de buxusmot, en na nog wat zoeken zag ik een grazende rups, en nog een en nog een 🙁

Dju. Ook in deze joekel van een heg.

En toen ik in de voortuin de schade opnam in de 19,5 meter lange heg


wist een voorbij lopende buuf me te vertellen dat de hele straat er al een tijdje last van had, er werd gespoten en gerooid, zelf had ze een middel vanuit Duitsland besteld en gingen hiermee aan de slag. Ik wist dat dit volgens de natuurkenners dweilen met de kraan open was, en dat het ook heel schadelijk was voor de natuur, zeker nu alle vogels nestjes hebben, maar hield dit voor mezelf. Jammer van de tegen de heg aangroeiende Knipneusjes

Onze vaste hovenier Ossenblok kwam vorige week om de schade op te nemen en een afspraak te maken, hij bevestigde dat weghalen het enige logische was; stel dat ze een snoeibeurt overleven, dan zitten de rupsen er volgend jaar gewoon weer in, want de larven overleven de winter. Hij vond mijn idee leuk, ik wil er Euonymus fortunei ‘Emerald’n Gold’ neerzetten, een bont struikje die je strak of minder strak kunt snoeien, in het voorjaar bloeit en besjes heeft. En in de achtertuin wil ik voorlopig niks voor in de plaats van de buxus zetten, volgens mij is dit ook niet nodig.

Hij heeft het alleen superdruk (nu al helemaal vanwege de buxusmot), hij probeert voor ons een gaatje te maken in juni; ik zal wel wat voorwerk doen zodat ze zich echt alleen maar bezig hoeven te houden met de haag uitgraven en afvoeren, dit scheelt hun tijd en ons geld. Dus ga ik komende week split dat tegen de heg aan ligt wegschuiven, en zodra ze aan de slag gaan hoef ik alleen nog maar het worteldoek opzij te klappen en dit tot ver over het split af te dekken met zeil, zodat ik niet van vooraf aan kan beginnen. Ik zal zien of ik de sedums (die bruine vetplantjes in het split) kan sparen, vast wel,  het zijn sterke planten.

Onderstaande foto’s zijn eergisteren genomen, de heg staat er nog steeds

al zitten er hier en daar grote kale plekken in. Het is voor een goed doel moet je maar denken, ik zag gisteren een hele kudde jonge meesjes uitvliegen en al kwetterend achter hun ouders aan vliegen, ze hebben hun buikjes lekker kunnen vullen met onbespoten insecten, en mogen nu nog steeds van ons kruipend buffet genieten.

Het splitgedeelte richting de oprit zit vol met geraniums en onkruid (die ik er zo uit kan trekken), en uitgebloeide bloembolletjes, deze zal ik ook voorzichtig wegscheppen.

OMG wat een puinzooi, je kijkt er even een maand niet naar en hoppa, vol! Gelukkig is dit niet het deel dat ik had gezeefd.

Aan de straatkant is de tuin afgezet met een betonnen border

dus als de buxus er uit is rijden de auto’s de tuin niet in, dus hoeven de nieuwe planten er niet gelijk in, misschien beter te wachten tot na de zomer.