Flapperdeflap

Vanwege een kapotte fiets bracht mijn wederhelft onze jongste dochter met de auto naar het station, hij zou gelijk van daaruit doorrijden naar de supermarkt, en zou me dan even bellen voor de benodigdheden. Een briefje schrijven ging niet meer, Suzanne stond al met jas aan en rugzak om buiten op haar vader te wachten, en met een “Ik bel wel”, liep hij naar de auto. Eigenlijk zou ik meegaan met haar, ze had afgesproken met online vrienden in Den Bosch, -laat daar nou toch ook een quiltwinkel zitten waar ik nog nooit ben geweest-,   bij het station zouden onze wegen dan scheiden en tegen het eind van de middag zouden we eventueel samen terug reizen, beetje afhankelijk van de plannen van de jeugd.  Maar na een slechte nacht met veel pijn besloot ik niet mee te gaan, het moet wel leuk blijven. Ik probeer me niet teveel zorgen te maken over de gevaren die achter online ontmoetingen kunnen schuilen (ik kijk teveel naar opsporing verzocht), heb vertrouwen in het gezonde verstand van mijn dochter.

Terwijl ik een krentenbol als lunch etend een boodschappenlijstje schrijf gaat de telefoon, en ik neem op met: “Hallo schat.”  Heel even is het stil aan de andere kant, en dan klinkt grinnikend de stem van mijn echtgenoot, hoe ik zo zeker wist dat hij het was (we hebben geen nummerherkenning). Lachen maar gelijk ook schrik, want wat nou als het een klant van hem was geweest? Oh, het zou dan zomaar kunnen gebeuren dat ze dan vaker ons huisnummer zouden bellen ipv de mobiele, bij welke accountant word je nou begroet met: “Hallo schat.”? Heel hartelijk en verfrissend lijkt me, maar dan moeten de wederhelften van de klanten niet paranoïde zijn en het nummer ook bellen om hun man te checken. 🙂
 photo 120.gif
Nee, laten we dat maar niet meer doen.

5 gedachten over “Flapperdeflap

  1. Anne Marieke

    Shirley, jij moet echt een boek gaan schrijven! Ik lig al voor de tweede keer vandaag in een deuk om je schrijfsels.

    Sterkte met het pootje. Het klinkt nog niet geweldig…

  2. Truus

    Met jou is het nooit saai!
    Gaat het nu weer een beetje met de pijn?
    groetjes,Truus uit Drenthe

  3. Jantine Urban

    Oh haha, dat had ik ook kunnen doen. Wat schrijf je weer heerlijke verhalen, over die bus vond ik ook geweldig!

  4. wilma oud

    Ik heb weer hartelijk kunnen lachen om je blog/verhaal. Ah, je wilde dus naar Bosche quilts en meer….Ik ga er 5 maart voor de eerste keer heen. Ik ga meedoen aan de BOM: de Jules. Ik verheug me erop. Groetjes en beterschap, Wilma

Reacties zijn gesloten.