Wat een mooi paar, sinds vrijdag in de echt verbonden, Tim en Yvonne, nu is ze echt mijn lieve schoondochter 😘  ipv mijn bijnaschoondochter

Het was een prachtige dag, we werden om twaalf uur verwacht, en terwijl Evelien Sophie in haar feestjurkje hees, mocht ik mijn zoon in met zijn pak hijsen helpen onder het toeziend oog van de ingehuurde fotograaf. Ik was zo snel met alles dat de fotograaf me een paar keer moest vragen de handeling nogmaals te doen, en dan even blijven hangen in de beweging, zodat hij kon scherpstellen. Het was zo ontroerend mooi om mijn zoon zo te zien, hij zag er zo ontspannen en gelukkig uit dat ik menig traantje heb moeten wegvegen, oeps, mascara op, deppen Shirley. Het was weliswaar waterproof mascara, maar toch.

Hier krijgt Sophie een boterhammetje met pindakaas terwijl ik ondertussen mijn broodje gezond at

en bracht ze naar haar bedje in onze slaapkamer; manlief kwam mee zodat ook hij een verkwikkend middagdutje kon doen, en zo te horen onder aan de trap sliep hij eerder dan Sophie, die haar slaapknuffeltjes uitgebreid toesprak.

De andere gasten kwamen om 14.00 uur, vrienden en vriendinnen van het paar, waarvan enkelen vanuit het buitenland waren overgekomen, en allemaal zo mooi gekleed en gekapt.
Sommige schoolvrienden van Tim had ik al zeker meer dan twaalf jaar niet gezien, en bij het zien van eentje die ik mij herinnerde als ruige puber, flapte ik eruit: “Zo, jij ben wel mooi opgedroogd zeg!”, waarop iedereen in lachen uitbarsten en Evelien opmerkte: ”Geen filter hè.” Oh boy. Gelukkig kon hij er ook om lachen.

De trouwceremonie vond plaats in een groot en mooi versierd tuinpaviljoen en ik mocht Tim naar “het altaar” begeleiden, en daarna kwam Yvonne in haar prachtige trouwjurk met een half bos meenemend aan haar sleep aan de arm van haar vader aanlopen, oooh het was in één woord geweldigontroerendenfantastischommeetemaken! Op de eerste rij vloeiden de tranen ongegeneerd, zo cliché 😬 maar we konden er echt niks aan doen, allemaal vreugdetranen.

En al die tijd liet Sophie die op schoot zat bij de oma van Yvonne van zich horen met vrolijk gekir en geklets, wat een voorbeeldig kindje. Sophie bracht -geholpen door haar oma- met een stralende lach de trouwringen die in een mooi gehaakt tasje zaten naar haar mama en papa, zo schattig 🥰 Nee, ik heb geen foto’s gemaakt, maar de foto’s van de fotograaf volgen later vast nog wel.
Suzanne en Evelien waren Tim’s getuigen, en Martijn was getuige van zijn zus, alledrie zo vol liefde en trots op hun broer en zus.

Na de ceremonie werd er op de binnenplaats (met uitzicht op het witte kasteel) getoast op het bruidspaar, er was een buffet vol zoete lekkernijen als verschillende cupcakes, brownies, macaroons en halve passionfruit met aardbei als gebakje, in plaats van de traditionele bruidstaart. Zo leuk en lekker. En manlief hield een mooie en ontroerende toespraak, wat ben ik trots op mijn lief, dat doet hij toch maar. 💪🏼👌

Ik had een quilt en speelgoed van thuis meegenomen, zodat Sophie lekker kon spelen, en ze genoot met volle teugen in haar eigen wereldje, terwijl de schoten even konden afkoelen. Ik had ze op verzoek van Yvonne wat eerder al een katoenen jurkje aangetrokken, want hoe schattig en feestelijk haar feestjurkje ook was, koel was anders.

En toen ze na haar natje en droogje weer lekker lag te slapen -nog voordat ik de kamer uit was sliep ze al- gingen de grote mensen eten; we konden al een tijdje genieten van de zalige bbq geuren, een kok was op tijd begonnen en had het perfect geregeld: lekkere salades, zalig vlees met saus en stokbrood. De weergoden waren deze dag iets te enthousiast geweest met het opendraaien van de warmtekraan, wat een hitte 🥵 maar gelukkig koelde het na zonsondergang lekker af en gingen we na het toetje (allerlei soorten mouses en fruit) over tot het avondprogramma: bord- en kaartspellen spelen. Op een statafel stonden vele spellen waaruit men kon kiezen en even laten waren we allemaal aan het spelen

Er was geen dj of zo maar uit een grote geluidsbox klonk muziek afkomstig van Tim’s mobieltje, het was een hele gezellige boel, er werd veel gelachen maar ook serieus en fanatiek gespeeld door pak weg 35 man.

wordt vervolgd.