Volgend jaar kunnen we voor de OEQC niet meer in Veldhoven terecht, maar moeten we afreizen naar het mooie Maastricht, ik hoop dat we daar nog lang van al het moois mogen genieten, en dat de reistijd niet al te veel tegen zal vallen.

Voor nu is het nagenieten van de foto’s die ik heb gemaakt; ik wilde ze op Youtube als slideshows laten zien, maar Youtube is traag als dik stront door een rietje, zoals men hier traagheid omschrijft, ik kan me alleen niet voorstellen hoe ze op deze uitdrukking zijn gekomen, en ik wil het eigenlijk ook niet, ik moet nog eten.

Met mijn polsen die nu even niet doen wat ik wil, ga ik er geen lang verhaal van maken maar gewoon de knoppen geven waarop jullie mogen drukken, ik heb in totaal 1185 foto’s gemaakt, dus zetten jullie je maar schrap. Ik ben alleen de African Faces Contemporary Arts Studio groep vergeten op de foto te zetten, denk ik, of ik heb er overheen gekeken en ze wel gemaakt en bij de wedstrijdqilts gestopt, dat kan ook. Nemen jullie het mij niet kwalijk als er een verdwaalde foto van een andere groep ergens tussen staat, ik heb tijdens het nemen van pauzes tijdens het maken van de foto’s niet altijd goed in de gaten gehad waar ik was gebleven.

Wil je een slideshow hebben tijdens het bekijken van de foto’s, klik dan op dat ikoontje rechts bovenaan in beeld, dus waar dat pijltje in staat

en wil je weer naar normaal beeld, klik dan op een kruisje rechts boven in de foto, of op de esc knop op het toetsenbord.

Klik op de foto en je komt in de map van:

De wedstrijdquilts, (de foto van de quilt die mij heel erg aansprak)

De gastcollecties, per groep opgeladen, dus die staan mooi bij elkaar, (en de namen van de groepen/personen staan onder de foto’s).

de gasten zijn: Joke Faber uit Zweden, Willemien van Aarle uit NL (naaldschilderes), African Faces Contemporary Arts Studio (maar waren ze er ook?), Lokk (kantklossers), The QUilting Guild of the British Isles van UK, Ine Kaldenbach uit NL (lid van Blazing Stars uit NL en op eerste paasdag overleden), Elena Folomeva uit Rusland, de Patchwork guild Denmark, uit Denemarken, Maaike Bakker en Francoise Maarse uit NL, Ruth Shadar uit Israel (oa handmatig gedigitaliseerde machinaal borduren) Belgium Quilting Association (en die ben ik geloof ik ook niet op eenkaartje tegen gekomen maar zullen er vast wel tussen staan) Damss uit Italie, (mega grote wandquilts langs de buitenkant van de zaal), Lisette Baartmans uit Belgie, (met medaillon quilts van haar beegroep), Jean Pierre Avonts- Saint Lager, uit Frankrijk, de Swiss Quilters’ Guild, de Hungarian Quilters’ Guild, Encounters uit Israel, Dijanne Cevaal uit Australie, Stitch Group uit Finland, Grietje van der Veen uit Zwitserland.

Zaterdag ging ik helemaal in mijn uppie naar de quilttentoonstelling in Veldhoven, meestal ga ik samen met mijn moeder, maar zij was donderdag al met haar quiltgroep uit Terneuzen gegaan. Het was er geweldig, en nee, nog geen foto’s van de quilts nu, jullie weten het: pas als de tentoonstelling klaar is. Wel kan ik wat foto’s laten zien van mijn close encounters of the quilting kind, en dan wel van de dames die ik ken én die mij de groeten deden aan mijn moeder, ik kom voor de quilts he, dus de andere dames met wie ik een praatje heb staan maken heb ik niet gestoord voor een foto
Hierboven de dames van het Dotten quiltweekend, Anneke en naam vergeten , en  naam vergeten en Elly; en hieronder de dames van het Belgische quiltweekend, Katrien, José, Inge en Katrien

en dan zit er natuurlijk altijd wel een quilter bij die koste wat kost ook op de foto wilt staan

heb je je geen pijn gedaan bij de landing Dorien?
En tijdens de koffiepauze, terwijl ik de accu van mijn camera op de lader had zitten, zat ik aan tafel bij deze dames, waarvan de rechtse het afvalbakje van mijn moeder had gekregen en deze overal mee naar toe sleept, ze is er heel blij mee, moest ik doorgeven.

de twee schatten van de Antwerpse Calico House

die mijn moeder voorbij hadden zien lopen, maar haar niet wilden storen door ze te roepen, omdat mijn moeder er uit zag als een vrouw met een missie, en dat klopte wel, ze was op zoek naar dat ene lampje dat vorig jaar in de lantaarn van een quilt zat verwerkt, toen op bestelling te koop bij Elly Prins, maar nu niet meer.
Tips voor wie zondag nog gaat:

deze bruine sandwiches zijn des godens zo lekker, met Carpaccio salade, en ja, het zijn dikke pillen van boterhammen, je hebt de rest van de middag geen honger meer.
Bij de kraam van de Nederlandse Vereniging van houtdraaiers met de houten vulpennen en zo naast het restaurant kan je hele mooie houten strijkhoutjes kopen (hangen naast het rode vlaggetje) en naaldenkokertjes (hangen bovenaan in beeld),

Doordat ik de hele dag bij de quilts heb rondgelopen, had ik nog maar een half uurtje tijd voordat de tent sloot, dus snel naar de garenkraam gezocht van Quiltonline (die er niet stond, maar Pezzettino Quilting wel) voor een doosje Wonderfil garen waarover ik mooie geluiden heb gehoord bij applique werk,

en toen richting de uitgang naar Joke toe, want bij aankomst vanmorgen stond haar zaaltje zo bomvol; Anita was er ook

druk in gesprek en net als iedereen diep onder de indruk van het mooie en fijne borduurwerk. Ook Joke vond het jammer dat ze mijn moeder had gemist, en zie ons eens lief naar elkaar staan kijken,

ah ja, het was ook allemaal heel mooi daar in Veldhoven

Daar ik niet meer zo frequent schrijf, en áls ik het doe dit meestal over het meest recente gaat, of over datgeen mij het meest van het hart moet, blijven er nog wel eens zaken liggen die toch echt wel noemenswaardig zijn, en daar ga ik het nu eens over hebben. We duiken in het verleden, 22 April van dit jaar, en de locatie was Heerle, op de dinsdagavondbee bij Janny.

Hier was Lorene bezig met het middenblok van haar William Morris quilt, ze geeft er altijd een eigen draai aan, en haar manier van appliqueren is ook erg verfrissend, namelijk met kruissteekjes, heel relaxt en het geeft de onderdelen nog een extra zetje wat kleur of accent betreft. Afgelopen dinsdag liet ze haar affe top zien, en zeg nou zelf, dit is toch een juweeltje, links hoe het in het boek stond
  
En ik dacht dat dit het was, diep onder de indruk van haar tempo, alles met de hand, maar toen toverde ze nog even een DJ uit haar tas

balen dat ik mijn Canon niet bij me heb, en dan is het wel behelpen met de iPhone. Hij was in het echt nog mooier dan op de foto, en wat een mooi contrast geeft dat donkerblauwe. Jeanne is al bijna klaar met doorquilten van haar DJ, gemaakt van allemaal Fossil fern stoffen, en een witte ondergrondstof in de rand, ook al zo mooi.

de foto met de quilt op tafel is een maand geleden genomen, en toen liet Miranda ook een joekel van een affe top zien, voor haar dochter gemaakt

kijk, ik kan zo nog wel uren doorgaan, de dames zijn allemaal zo productief, hetzij met quilten, als ook met haken en borduren, alles kan en mag, op de eerste quilt hieronder ben ik wel helemaal weg van, ik weet waar ik het kan kopen 😉 Tiny Town van Bunny Hill Design

hier is Nelly net een jaar aan bezig denk ik, Saskia is al een stuk verder met haar haakwerk, deze foto is van vorige maand, en Franka heeft het borduurvirus goed te pakken, prachtig in blauw.

de redwork is van Janny

en waar was ik mee bezig afgelopen dinsdagavond? Ik had mijn Love Entwined top weer tevoorschijn gehaald nu ik niks meer te doen heb met de hand (die het opmerkelijk goed doet met alle werkzaamheden de afgelopen weken), en had in alle haast om naar de bee te komen mijn lijmstiftje vergeten. En mijn tornmesje, mijn rijgnaald, mijn papierschaar, oh, en ook mijn Floriani. Dus dat schoot niet echt op met die bloemblaadjes, en om toch iets te doen te hebben, heb ik het toen met Freeserpaper -wat ik wel bij me had en waarom mag Joost weten- boven óp de bloemblaadjes deze op de top geregen. Ik zie het zo vaak mensen doen, maar helaas, dit is niets voor mij, brrr, ik zag niet waar ik mee bezig was, en de steekjes waren hierdoor van een bedroevend amateuristisch niveau, zeer deprimerend allemaal.

Thuis gekomen heb ik ze de volgende dag er gelijk afgehaald, blaadjes getekend op water oplosbare versteviging (ik gebruik Floriani, maar er zijn meer wegen die naar Rome leiden zonder dat je aan de achterkant moet gaan knippen om het papier er weer uit te halen, en tijdens het journaal van half 8 én 8 uur heb ik ze er keurig opgenaaid.

Ik hoop nu toch elke week wat vorderingen te maken met de LE, want na het zien van de quilt van Jannie op het Belgisch quiltweekend vorige maand besteeg me toch een “verdorie, als ik had doorgepakt was ik misschien ook al zo ver geweest” gevoel. Want het schijnt dat het middenstuk het meest bewerkelijke deel is, zou je niet zeggen als je de rest ziet, maar dit houd me optimistisch.

Deze maand (eergisteren om precies te zijn) heeft Esther het laatste deel (17) op de Yahoo group site gezet, in Juni 2013 begonnen, wat een mega project.

Ik ga weer verder met het doorquilten van de kerstquilt, en ondertussen ook nog bedenken wat we moeten eten vanavond, ook dat nog.

Vlak voordat de visite komt ruim ik nog snel even de diepvriesboodschappen op in de diepvrieskast in de bijkeuken, en om plaats te maken hevel ik wat spullen over van de ene la naar de andere.  Ik pak een -voor zover ik weet- dichte zak bitterballen vast om deze een la hoger te verplaatsen, en er kieperen behalve een paar ballen ook een heleboel paneermeelkruimels uit de la in en ook op de grond. Blijkt hij dus op de hoek open gemaakt te zijn, en zonder sluitknijper er op terug gestopt, en natuurlijk pak ik de zak op met de opening naar onderen. Hier heb ik toch helemaal geen tijd voor, laat staan zin.
Ben ik het onder luid gemopper aan het opruimen, stoot ik op weg naar de keuken ook nog tegen het dienblad waarop de kattenvoerbakjes en volle waterbak staat, het water klotst alle kanten op. En zo sta ik even later niet alleen de diepvriesbak schoon te maken, maar ook de voerbakjes en het dienblad, en de grond …….
Aan de blik van een huisgenoot die op mijn gemopper af komt aanlopen en die dan spontaan aanbiedt het verder op te ruimen, tref ik de dader, ik sla de hulp af om het schuldgevoel groter te maken, (dat zal hem leren), maar ik heb er alleen mezelf mee. Volgende keer zeg ik gewoon ja als ze het van me over willen nemen, dat beloof ik.