We komen niet voor het eten en de snoeperijtjes naar het quiltweekend, helemaal hier aan de kust (mijn TomTom stuurde ons via de rode lijn rond Gent)
maar het is wel leuk meegenomen als ook dit een heugelijk onderdeel is van het hele gebeuren. Nou, koken kunnen de kokken wel van dit hotel, in de ochtend een uitgebreid (lopend) ontbijtbuffet waar er wel voor iedereen wat te kiezen is; de “ook al is het quiltweekend we lijnen stug door doen niet te gek” dames komen aan hun trekken met de ontbijtgranen, yoghurtjes, crackers en fruitsalades, en de Bourgondiërs die na het weekend wel zien hoe erg de schade is, nou, die kunnen hun hart ophalen.
Hier heb ik geen foto’s van gemaakt, het was erg vroeg en er liepen ook veel andere gasten rond, ik vond het lastig.
Kleine pannenkoeken, ommeletjes met en zonder spek, kleine quiches, zoete en hartige broodjes, witte en bruine broodjes, vele soorten beleg, zalige versgebakken eigen brood, croissant met en zonder chocolade, of met rozijnen en een soort amandelcreme erin, godsamme, het is dat de maag “ho” zegt, anders zou je toch blijven halen. We kwamen mekaar soms voor de derde keer tegen bij het buffet en grinnikten dan ondeugend, het is ook veel te lekker ? en dan was dat nog maar het begin. De maag kreeg drie uur de tijd om het te verwerken, even een frisse neus halen bij de vijver (Pokemons vangen)
Tegen half 12 een aperitiefje drinken op het terras (Ellie en ik sliepen op drie hoog recht hierboven)
en dan was het weer op naar het volgende buffet. Soep met broodjes,
saladebar vol lekkers,
eigenlijk was dit een sjiek koud buffet, en alsof het nog niet genoeg was, waren er ook twee schalen met warme gerechten, hun pasta’s zijn grandioos ik waan me dan in Italië, zo lekker. Hier de paddenstoelenrisotto
Met een plakje zalm en salade voor de vorm. Op de heenweg naar de tafels lopen we langs de vitrine met desserts en dan kijkt iedereen alvast om te zien hoeveel ruimte ze over moeten houden voor dit lekkers, naast de bakjes met fruit en mousjes waren er ook appel- en rijsttaartjes
Dag twee:
In het Tupperware sleutelhangerpotje rechts in beeld zitten pillen om van de lactose lactase te maken, want dat linker gebakje kraait van de lactose, en daar krijgt deze dame anders buikpijn van. Alleen jammer dat ik winderig ?werd van de pillen ?
Gelukkig hebben we hierna vier uur de tijd om de boel te laten zakken al dan niet geholpen door een frisse strand- of parkwandeling,
Een met klimop bedekte boom leek wel op een Pokémon monster ?
Het diner is ook weer in buffet vorm en des godens zo lekker. Teveel om uit te kiezen, dus gaan we drie keer om steeds wat anders te proeven, hier zie je links achter een vispannetje, salade en frietjes en zalige pasta met vleesvulling. De borden zijn maatje ontbijtbord.
Ongegeneerd zou je denken, maar we blijven netjes, we scheppen de borden niet zo vol dat de smaken zich vermengen.
Prei met kleine aardappeldobbelsteentjes met kruiden en een visje met een heerlijke milde wijnsmaak was op dag twee (dat jullie niet denken dat alles wat je ziet op één dag werd gegeten☺️) mijn favoriet, gestoofde prei met aardappeltjes met kruiden en een witvis met witte wijnsaus. Twee keer dit opgeschept ?
De desserts -het blijft bij de meesten er zelden bij eentje- laten zich smaken,
Even een frisse neus halen, op naar de gym waar ik een beestje achterlaat (dat kleintje rechts) die er vervolgens een week blijft zitten
en terug in de zaal gaan we verder met quilten, met een kopje koffie, thee, met uiteraard nog een zoetigheidje erbij, want o o die beruchte after dinner dip, stel je voor dat we massaal zouden indutten, en voor later op de avond wat zouts, genieten!
Een mooie zonsondergang
En net na middernacht uur moe maar voldaan naar bed gegaan, het zijn enerverende dagen, slapen deed ik met oordopjes in vanwege de vrolijke gasten die op het terras onder ons raam zaten tot onder de morgen, en gasten die rond drie uur naar hun kamer gingen met een “wij wakker, dan iedereen wakker” mentaliteit.
