Deze 2e kerstdag verliep rustiger dan de eerste, vooral omdat we nergens naar toe gingen, en ook geen gasten aan tafel kregen, iedereen deed zijn ding; de vaatwasser en wasmachine draaiden overuren en ik draaide bijna door. Valt wel mee hoor, ik had het vooral druk met het eten van de heerlijke tulbanden, mmm, ontbijt en lunch bestonden hieruit, bedenk ik me nu, ik heb geen boterham gezien vandaag! Maar laat ik jullie eerst even terugnemen naar gisteren, naar 1e Kerstdag. Want terwijl mijn gezinnetje beneden bezig waren met het snijden van vlees en vis, zat ik boven te naaien! Euj, dat is wel heel erg luxe, hoor ik jullie zeggen, op kerst vlak voordat de visite komt nog lekker bezig met je hobby, wie tekent daar niet voor. Maar neen, het lag even iets anders. Oudste dochter was de avond tevoren, zo vlak voor we naar bed gingen, naar me toe gekomen met een beeldig kerstjurkje aan, met de vraag of ik hem voor haar kon innemen. Het bovenlijfje was veel te ruim, en een maatje kleiner in de winkel was ook niet goed, want dan kon ze er niet meer mee zitten, zo strak zat het over de bovenbenen, dus dan maar een maatje te groot, in de hoop dat mama….. Ja, dan zeg je toch geen nee, ook al ben je niet helemaal gelukkig met de timing, maar ach, dat deed ze al toen ze klein was, in de etenspauze zeggen dat ik nog een balletpakje moest maken voor haar, voor het optreden van die middag. Met een lap roze rondgebreide tricot lukte het me nog ook, het leek meer een badpakje maar met een roze tutu (van de verkleedkist) er overheen was het top. Deze keer beloofde Evelien dat ze in ruil zou stofzuigen en dweilen, en zo gezegd zo gedaan. Het gevoerde bovenstukje kon ik gedeeltelijk binnenstebuiten keren door een naadje los te tornen in de zijnaad van de voering, en met een hoop gepriegel, vingerprikkerij en gewurm onder de naaimachine lukte het me de zijnaden in te nemen, (met stift de stiklijn -rechtse streep-getekend)
en zat er een blije dochter mooi te wezen, naast haar oom, die de digi-terreur van zijn neefje even wilde afstraffen door terug te schieten.
Helaas is het er gisteren niet van gekomen om meer foto’s van iedereen te maken, dus hier het jurkje aan de hanger
Mijn ouders en broer kwamen aanzetten met tassen vol lekkers, mijn moeder bakt zo graag, en zo veel ook
Je komt niet aan van het eten tussen kerst en oud&nieuw, maar van teveel eten tussen oud&nieuw en kerst, hield ik maar in gedachte, bij het aansnijden (en opeten) van dit lekkers, en nee, het is nog lang niet op!
Kijk eens wat een leuk beeldje ik (als gastvrouw) kreeg van de familie uit Zaandam, helaas kon mijn broer en schoonzus er niet bijzijn, door griep geveld, we hebben jullie wel heel erg gemist Marijke& Henk, en vandaar ook dat we geen groepsfoto hebben gemaakt, dat voelde niet goed aan, zo zonder jullie.
dit is de enige tafelshot, ik moest toen nog wat halen, en kon toen naast de schaal witlofsalade gaan zitten. Smullen! Wij gooien daar rozijnen, fris-zure appels, ei en halfvolle slasaus door, zalig. De witlof uit de oven,
2 jaar geleden als extraatje speciaal voor mijn ouders een keer gemaakt als bijgerecht, viel zo goed in de smaak, dat het een blijvertje is, en ook deze keer bleef er niet veel van over. Ik maak hem simpel klaar, bijna gaar gestoomde witlofstronken halveer ik, wikkel er een plakje yorkham omheen, leg ze in een licht ingevette schaal, giet er een paar eetlepels kookroom over, bedek ze met plakjes kaas, en dan in de oven tot de kaas mooi bruin begint te worden, en de room kookt. Ze blijven dan in de hete schaal echt nog een uur lekker warm, de gesmolten kaas fungeert als een isolatiedekje.
De weegschaal gaf vanmorgen iets minder aan dan gisteren, o jubel, en ik maakte gelijk een wafelbeslag klaar en zette het wafelijzer op de kookplaat, voor de mensen die zin hadden in iets feestelijks voor het ontbijt. Warme wafel met slagroom en aardbeien, what else? Superlekker en zeer decadent, vandaag mag het nog. Morgen gaan we weer hard aan de slag met bestrating schoonspuiten, en een beetje quilten, denk ik, als tegenhanger, en veel fruit en water, tussen de 6 eetmomenten door, en dan bedoel ik niet de tulband-eetmomenten, want die verdwijnen in de diepvries!
