De tuin bestaat uit allemaal boeketjes bloemen, van klein

Naar groot, deze jonge paars bloeiende verbena bonariensis is ruim een meter hoog.

Tweekleurig


Of lekker bont. De Budleja houd ik aan de onderkant kaal om de planten die er rond staan wat meer licht en lucht te geven. Dat aangevreten plantje rechts tegen de schutting aan is een virburnum, de luizen zijn al op hun retour, een spoor van schade achter zich latend. De donkerrode bloemen zijn van de spirea

Deze heb ik op meerdere plekken in de tuin staan, deze donkere zijn vorig jaar geplant en hebben het erg naar hun zin. Het is ook genieten in onze tuin.

Spontaan opgekomen kamille en kleine papavers staan zo mooi bij de roosjes

En rechts van de baksteen groeit een plant, nu iets van 30 cm hoog, maar op den duur jan deze wel 2,5 meter hoog worden, het is de  Vernonia crinita “Mammuth”, 

Een kwestie van een beetje geduld dus. Maar het is wel fijn dat hij is aangeslagen, het zag er in het voorjaar niet zo veelbelovend uit.  

Waarom die bakstenen daar liggen? Om stekken van de klimhortensia in de grond te houden (met speciale booghaken die hier normaal voor gebruikt worden kunnen ze nog steeds uitgegraven worden door ijverige katten) zodat ze wortel kunnen schieten en hopelijk volgend jaar tegen de schutting op gaan groeien. Ik heb het al eens eerder zo gedaan en dat lukte wonderwel, er groeiden al nieuwe uitlopers aan toen ik deze een half jaar na het stekken weggaf. Behalve de stekken die hier bij de schutting liggen heb ik ook nog een paar lange laaghangende takken van de moederplant in een bloembak gelegd zonder deze af te knippen, en de takken kunnen geen kant uit dankzij bakstenen.

Ze staan er mooi bij en zijn gegroeid, dit zegt natuurlijk nog niks over of ze al geworteld zijn, ze krijgen gewoon voeding van de moederplant.