Vanmorgen rustig aan gedaan en opeens was het al middag, wat vliegt de tijd met rustig aandoen. Rond 1 uur kwam Suzanne naar me toe, dat haar oor nog steeds pijn deed. Dus ik bellen naar de huisarts, konden we om iets voor 3 uur terecht. Perry is met haar gegaan, ze bleven lang weg en kwamen thuis met een ijsje in Suzanne’s hand; ontsteking in het kaakgewricht bleek ze te hebben! Ze mag een paar dagen lang niet haar mond heel wijd open doen en ook niet happen van grote harde dingen. Ze had medicijnen gekregen (diclofinax of zoiets, uit mijn blote hoofd zal de spelling wel rammelen) waarvan ze er 3x per dag eentje van 25 mg. mocht hebben, maar ze hoefde nu niet omdat de pijn wel meeviel zei ze. De ontsteking komt van de orthodontist-afspraak; ze heeft daar een hele tijd met haar mond open moeten zitten met een klem erin. Volgende keer ga ik mee naar binnen en mee naar de behandelstoel dus.

Ondertussen was de bloemist langs gekomen en met de melding "Ze worden steeds groter!" gaf hij lachend de enorme bos bloemen aan die ik niet met 1 hand kon vasthouden. Loeizwaar en groot. Van Patricia en Ben en familie uit Down under voor mijn verjaardag. :-))  Pas toen ik hem in een vaas had gezet kon ik er van genieten, zulke mooie bloemen!

Perry en ik gingen gelijk nadat ze thuis waren gekomen van de dokter de deur uit; in een kroeg aan de oude markt in de stad was het een gezellig samenzijn van alle kantoorpersoneel van Perry’s werk, vieren dat het vakantie is. Perry vroeg het me eergisteren of ik mee wilde gaan, want dan zagen zijn collega’s me weer; ze waren zo belangstellend geweest afgelopen half jaar. Elk jaar hoor ik Perry vertellen over de smakelijke sate die iedereen krijgt rond 6 uur; nou, dat wilde ik ook wel eens proeven dan :-))

Het was heerlijk op het terras in de schaduw en vele mensen groette me vrolijk en sommige kwamen een praatje met me maken. Ik ken de meeste enkel van personeelsfeestjes, dus de één ken ik beter dan de ander, om over namen maar te zwijgen. Maar ik vond het heel gezellig, ben niet emotioneel geworden (heel even voelde ik wat prikken achter mijn ogen en toen ben ik snel van onderwerp veranderd). De sate liet zich heel goed smaken, zulk mals vlees en een lekker sausje, paar stukjes stokbrood en paar kroepoekjes erbij, heel goed verzorgd. Terwijl we wat stonden te kletsen zag ik dat de kapper recht tegenover de kroeg nog open was (waar ik al jaren kom en waar we ook mijn pruik hebben gekocht). Perry kon me wel even missen en ben ik snel naar binnen gelopen om te vragen of ze nog tijd hadden voor mijn wilde bos te temmen. Ze reageerden allen even lief, vonden dat het korte haar me goed stond. Binnen een kwartier stond ik weer buiten, ik hoefde niets te betalen! Nou was het ook enkel wat rond mijn oren wegknippen, de bakkebaarden wat bijpunten en iets van haar in de nek weggeschoren, 5 minuten werk.

We gingen daarna gelijk naar huis, het was intussen al half 7! Thuisgekomen vroeg ik aan Suzanne hoe het ging met haar kaak, of het pijn deed, anders mocht ze een tabletje hebben. "Gaat goed hoor, ik mag zo nog 1 tabletje hebben." zei ze wijsneuzig en liep achter me aan naar de keuken om het doosje te pakken. "Eeeh, heeft ze in nog geen 3 uur tijd al 2 tabletten op!" schoot het door mijn hoofd en ik keek geschrokken Perry aan die ik ook bleek rond zijn neus zag wegtrekken. Snel de bijsluiter gelezen en op advies daarvan toch maar huisarts gebeld. Niet thuis, dus huisartspost gebeld. Heel vriendelijke vrouw hoorde mijn verhaal aan, stelde me gerust. Ze kan maagklachten krijgen, misselijkheid en evt braken. Mocht ze erg ziek ervan worden dan mochten we bellen, maar ze verwachtte dit niet gezien Suzannes leeftijd en gewicht ook. Gelukkig.

Net opgehangen gaat de voordeurbel, heel geheimzinnig doen bij de deur, ik mocht niet kijken. Vreemde man in onze tuin met Perry er naast en ik werd de keuken uitgebonjourd zodat ik niet stiekem uit het raam kon gluren. Uurtje later mocht ik wel kijken en toen zag ik deze dame staan:

Ze is op sokkel ruim 1½ meter hoog en de kinderen hebben haar uitgezocht voor me. Ik vind het prachtig, houd wel van zulke godinnenbeelden, net niet te kitserig. Boven in de mand kunnen bloemen, maar je kan er ook een fontein van maken, het slangetje steekt een klein stukje uit de bodem van de schaal. Jammer dat ik te moe was om rustig op de schommelbank ervan te genieten, ik moest toch echt met mijn benen wat hoog zitten om bij te komen.

Morgen ga ik naar de bee in Poperinge, naar Inge. Perry brengt me al vroeg (iets voor half 8 vertrekken we) naar Yvonne in Wilrijk en van daar uit rijden we verder. Ik heb mijn tassen al gepakt, morgen vroeg opstaan om de mini clubsandwiches klaar te maken; met zalm/ roomkaas en met ei-bieslooksalade. Ik zal gelijk het hele brood opmaken, neem voor de bee een portie mee en laat de rest achter in de koelkast voor Perry en de kinderen. Wat zal ik morgenavond lekker slapen 🙂