Na een korte nacht (gewoon van de opwinding niet snel in slaap kunnen komen) reed ik om half 7 de stad uit, en om half 8 de oprit bij Annelies aka Mupminoes op, keurig volgens afgesproken tijd. Eerst werd ik besnuffeld en begroet door de honden, de grootste hond bleef maar opgewonden aan me ruiken, en net toen ik vroeg: “Wat is dat toch, ruik je de poesjes?”, stak hij zijn neus tussen mijn benen, ik kon mijn lachen niet inhouden, ojee, de dag begon al goed!

Kwart voor 8 schoven we de stad uit, op weg naar het station in Wolfheze, en omdat ik bij deze navigatiesnol (auto van DH) geen station kon intypen, koos ik voor de stationsweg, altijd raak toch? Nou, nee dus, we schoven -naar we dachten- de stationsweg in bij Wolfheze, maar het bleek een station eerder te zijn, en toen ik aan passerende joggers vroeg waar het station van Wolfheze was, kreeg ik het nuchtere antwoord: “In Wolfheze!” Gelukkig wezen ze me de weg naar dat gehuchtje, en zo reden we even later bij een spoorwegovergang, maar waar was het station? En terwijl ik zo ver was dat ik daar wilde omkeren, zag Annelies rechts iets dat op een ticket-automaat leek, en ik keek naar links en zag Aart al staan, hèhè, gelukkig, we waren maar een kwartier te laat.

Klokslag half 10 reden we de parkeerplaats op van het gebouw waar de bee werd gehouden, wow, wat een timing! Ik werd gelijk aan het werk gezet om iedereen van een naamsticker te voorzien, en de lijst af te checken, en toen iedereen zat en voorzien was van koffie, thee en cake (Aart had speciaal voor mij vetarme kruidencake gebakken!), de quilts voor de show hadden opgehangen langs de muren, en iedereen mekaar had begroet,  heette Anne Claudine iedereen van harte welkom,  en kon Lies Bos van start gaan met haar workshop, een scharen etuitje gingen we maken. Hoe krijg je een grote groep dames stil redelijk rustig, en op hun plaats? Aan het werk zetten, en dat lukte aardig, er waren maar een paar die niet meededen, en die werkten aan hun meegebrachte handwerkje.

Dit is dus een werkje waar ik me thuis niet toe kan zetten, maar ik ben wel blij dat ik er nu eentje heb voor mijn zalig knippende schaar, ooit gekocht bij Soetidee.

Om 1 uur schoven we aan langs een heerlijk buffet,

we hadden allemaal onze lekkerste hapjes mee genomen (mijn aandeel was een surimi-garnalen salade met langwerpige toast), en er was zoveel, dat 2 keer opscheppen eigenlijk wel het minste was wat je kon doen,

hoewel mijn 2e bordje wel vol lag, maar met niet al te zware spullen…hoewel de eigen gemaakte pesto kraaide een beetje…

Tijd om het winkeltje van Asesala te bewonderen, wat een prachtige Afrikaanse stoffen had ze liggen, effen, batik-achtig,  en ook bedrukt met mooie prints. Ik heb me wel ingehouden, er moet wat overblijven voor volgende week, de quilttentoonstelling in de Haarlemmermeer.

Nog even lekker buurten, kijken waar iedereen mee bezig is, altijd leuk om te zien wat er hangt, en toen zag ik dit: Je hebt speldenkussentjes en alle soorten en maten, en dan heb je de overtreffende trap, Aart met zijn megaspeldenkussen,  maar wel handig, want hij prikt er zijn blokjes op tijdens het piecen. Tijd voor de bingo, Anne Claudine werd  geassisteerd door haar schat van een zoontje
die zijn werk heel serieus nam. En opeens was het kwart over 3 en een onhoorbaar startschot was blijkbaar afgegaan, want links en rechts werden spullen opgeborgen, quilts van de waslijnen gehaald en mensen gedag gezegd. Gelukkig bleven nog voldoende mensen na om te helpen met de zaal weer op te ruimen, stoelen stapelen, keuken opruimen en zulks. Het was iets voor 4 uur toen we na gedane arbeid vertrokken, 3 kwartier later stond Aart weer op het station, en we waren koud het gehuchtje uit of we reden door een spookachtige mist, prachtig hoor, maar ik waande me in de film The Others, [youtube http://www.youtube.com/watch?v=Vu494-Dr5po]een nagelbijtend spannende film met oa Nicole Kidman, maar gelukkig klaarde de mist regelmatig op, en helemaal toen we een uurtje later bij Annelies d’r huis waren aangekomen; mist? welke mist? Het was daar de hele dag zonnig geweest. Even een kopje koffie gedronken, en toen liet Annelies haar prachtige Winding Ways zien,
oooh, watertandend mooi! Volgens mij ligt Supergoof nu kwijlend voor haar pc, helemaal haar kleuren!  Om 7 uur zat ik alweer thuis aan de koffie, mmmm, en toen kon ik lekker aanschuiven aan tafel, heerlijke broodjes, toemaar! Het was een drukke, volle en vooral lange dag, maar wat een heerlijke manier om het weekend te beginnen!

Zij: Bineke , Henny, Margreeth, Margeeth, Hermie en Jacqueline waren er oa ook bij.