Met een la vol met handige handwerkhulpjes is het klaren van een klus geen probleem, tenzij je net datgene nodig hebt niet kan vinden, omdat je het niet terug heb gelegd. Zo greep ik vanavond dus mis toen ik het Clover bias-tapemaker geval nodig had; ik wilde een bandje van ¼ inch breed maken, en laat ik nou wel die van 1 inch en ½ inch vinden, maar die andere niet. Balen hoor, maar niet voor 1 gat gevangen maakte ik snel en kostenloos een biasbandmakertje:

■zet op de strijkplankstof 2 strepen van ongeveer 2 cm lang en een ¼ inch van elkaar af.

■Steek 2 lange spelden volgens de foto in de stof, de spelden komen omhoog door het ene streepje en gaan weer in de stof door het volgende streepje. ■Snijd de strook stof voor het bandje iets smaller dan ½ inch en vouw het beginnetje van een biasbandje, ■schuif dit nu met behulp van een tornmesje of iets anders puntigs onder de 2 spelden heen. ■Trek voorzichtig het bandje iets van 5 cm door, let er op dat de snijranden niet op de vouwrand komt, en ■zet er nu de hete strijkbout op. En zo kan je kilometers biasband maken, als je dit leuk vind.

Ik had genoeg aan 15 cm.

Vanavond kwart voor 11 en ik schiet even uit mijn slof als ik merk dat T nog steeds achter zijn pc filmpjes zit te kijken, terwijl ik hem een uur eerder had gezegd om 10 uur alles af te sluiten. "Het is hier potjandorie geen hotel waar je naar believe je gang kan gaan en je eigen bedtijd kan bepalen, er zit ook nog een opvoedkundig aspect aan het thuis wonen." Schuldige blik en gegrinnik, ook vanuit de kamer van zijn zus. Binnen tien minuten staat hij -tanden gepoest en al- bij me om me welterusten te wensen, met pretoogjes; zijn pc is uit en de HP-luisterboek op cd klinkt even later vanuit zijn kamer. Hij slaapt nog geen 10 minuten later, geen betere slaappil dan een voorgelezen boek.