Aangekomen bij het laatste filmpje, de accu van mijn digi gaf aan dat-ie op zijn laatste benen liep

ik begon toen heel veel zonder flitser te fotograferen om het onderste uit de kan te halen, wat verrassend goed ging, mede dankzij de felle verlichting in de zaal. Het eerste deel van het filmpje laat de (voornamelijk art)quilts zien achter in de zaal, aangegeven door het rode pijltje, de artquilts van Henk Lijding, maar er hing/lag/stond ook nog van andere mensen werkstukken. Transparant werk, meerdere lagen over elkaar heen, door elkaar gevlochten, en tussen lagen gemaakt, het is echt kunst voor aan de muur, voor het raam, en menig kunstwerk zou in de hal van ons huis niet misstaan (we hebben witte muren en een lichte marmeren vloer, niet mijn keuze, de vloer, maar het heeft wel wat als hij schoon is) , zo hangend tussen de balustrades.  Ik zie de vrijheid blijheid dame ook wel bij ons in de hal hangen, en wat zouden de vrienden van zoon dan vaak over de vloer komen.  Waar ik lang naar heb staan kijken is de gekko van Sari Maas, in het houten frame, die vond ik echt super!

Tegen de achterwand hingen vier gevilte objecten, ik zag gelijk dat het van vilt was, maar toen een voorbij lopende mevrouw tegen haar vriendin zei dat er ook geslachte kippen hingen, kon ik er alleen nog maar kippen in zien.  Op weg naar de uitgang van de zaal kwam ik nog meer werk van Hilde van Schaardenburg tegen die ik nog niet op de plaat had vast gelegd, “The Eye” vond ik zo mooi gedaan, gelukkig lukten de foto’s zonder flits, zodat ik ook goed het zelfportret in beeld kon brengen. Als ik me niet vergis heeft ze bij deze quilt rond het middendeel gebruik gemaakt van krimpstof. De gracieuze zwanen in de lucht was smullen, ik heb heel veel op mijn “wil ik ook proberen” lijstje staan. Diepe zucht.

Het begon me allemaal een beetje te duizelen voor de ogen, half vier alweer; ik moest even een pauze inlassen om wat brandstof naar binnen te werken in de vorm van kopje koffie, glas water en een appelvlaai, het smaakte me uitstekend, en even met de benen op een lege stoel schuin tegenover me (met de voetjes over de zitting heen) gaf ook daar wat verluchting.  Weer wat bijgekomen liep ik een demo zaaltje in waar twee dames zaten te breien, bij een ander kraam kon je prachtige houten (vul)pennen kopen met aparte designs, mevr vd Horst op haar naaimachine liet zien hoe makkelijk het was om allemaal lapjes al quiltend op een ondergrond te naaien, zodat er een mooie watercolour quilt ontstond, ooh doen ze dat zo?!

Tijd om de winkelierszaal in te lopen, kijken wat daar voor moois hing. Omdat de accu nu echt met dreigend rood begon te knipperen nam ik alleen daar foto’s waar ik heel warm van werd, deze serie begint bij de Pockets of Posies.  Ik viel als een blok voor de quilts van mevr. Joop Smits, zo mooi gemaakt, en ze zat zelf ook achter het tafeltje bij haar quilts. Hier wilde ik mijn accu wel aan leegschieten, haar Baltimore was schitterend, ook vanwege de frisse stofjes die ze hierin gebruikte. De digi was leeg toen ik in de hoek met de vierkante quiltjes was aangekomen, ik heb een deel met de iphone genomen, maar die kwaliteit is niet om over naar huis te schrijven als je de digi gewend bent. Volgende keer neem ik gewoon mijn lader mee, en laad ik de accu gewoon tijdens de lunch op.

Hier het laatste filmpje dus, enjoy!

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=IREQGK385DM&w=420&h=315]