Nu dat er een verse quilt in huis is, kan ik me met veel genoegen storten op weer wat anders, en nee, niet weer wat nieuws, ook al is niets geks mij vreemd. Kunnen jullie alleen al door in de tas te gluren zien wat het is?

Niet zo moeilijk als de naam op het boek in de tas te lezen is, zo even kijken welk blok het deze keer gaat worden, en dan kijken of het maken een extra uitdaging wordt met de kleine katjes in huis.
Tegel is 40×40, en het schaaltje waar ze van eten is maatje kopje, Loki is duidelijk een halve kilo lichter dan haar broertje Thor, met 11 weken eten ze behoorlijk wat kleine beetjes krachtvoer de hele dag door.

Ze amuseren zich prima, hebben al ontdekt dat een vlieg heerlijk spelmateriaal is, en dat de grote mannen Zipje en Zopje dit nog niet zijn,
  
ook al zijn de boos heen en weer zwiepende staarten wel heel erg verleidelijk. Zopje durft al tussen de twee jonkies door te lopen, en dan gaan ze er op gepaste afstand achteraan, en na het eten komt hij op schoot, maar niet voor lang, want dan gaan die ukkies met zijn staart spelen, en daar weet hij zich geen raad mee. Je ziet dat hij wel zou willen meespelen,

maar hij vindt het nog eng; het komt wel goed.

Zipje speelt meer de bad-cop, deelt af en toe een tik uit, gromt en blaast als ze zich niet gedragen, en gek genoeg weerhoud dit de kleintjes er niet van hem al huppelend te achtervolgen als hij naar zijn voerbak loopt, die ik dan eerst van de hoge diepvrieskast moet halen, waar het droogvoer afgedekt in bakjes buiten bereik van de kleintjes staan. Hij vindt het niet leuk als ze hem staan op te wachten in de keuken na het eten, want hoe komt hij er langs zonder dat er klappen vallen?

Het lost zich gelukkig steeds beter op, ze vinden hem saai als hij zo stil blijft zitten, en gaan dan elders spelen. Heel spannend vind Zipje het als de kleintjes gaan vechten met elkaar, dit is voor hun een speel/leermoment maar het gaat er soms heftig aan toe.

Grote slaapkopjes zijn het ook, en ze hebben al heel wat plekjes gevonden om op of in te crashen:


we waren ze ook even kwijt, bleek dat ze gewoon achter de tv kast lagen, op een verdwaalde kattenkussen bij alle kabels, oei.

mijn borsten lenen zich ook uitstekend om op te liggen, Loki vond het lekker zacht; Zipje en Zopje hoeven dit niet te proberen, dan liggen mijn borsten op de knieën en is de rek uit de schouderbandjes.

en gisteren hoorden we gepiep en gekrab bij de boekenkast, en toen bleek dat er eentje achter de boeken was gekropen, en de andere maar zoeken en piepen, leuk zicht. Net als toen ik gistermorgen de bijkeuken inliep en er twee slaperige kopjes vanuit een wasmand staken, ze hadden heerlijk geslapen op de vieze sokken van zoon, whaaaah, niet zo frisjes, maar wel weer eens wat anders.

Zo, na deze overkill aan foto’s ga ik weer lekker spelen met lapjes.