Vanmorgen kwam er een medewerker van Ziggo om naar ons modem te kijken, we hadden afgelopen 2 weken vaker niet als wel internet, wat tot de nodige frustraties leidde bij man en zoonlief. Maar zoals je wel vaker ziet, zodra de monteur komt lijkt het probleem zichzelf te hebben opgelost, we hadden vlekkeloos internet. Maar toch ging hij aan de slag met nieuwe doosjes, stekkertjes en kabeltjes en na een uurtje knutselen kwam hij uit de kast met de vraag of er nog andere problemen waren met de computers.
Ik vertelde van mijn wellus-nietus outlook en het gehaper en gestotter met verzenden van post, en daar wilde hij ook wel naar kijken. Hij kon zich nog net staande houden toen hij mijn domein binnen stapte, ‘wat een bende’ moet hij gedacht hebben, en hij vroeg zich hardop af wat mijn hobbie was. Toen ik "quilts maken" zei, ging het licht uit in zijn bovenkamer, dus liet ik hem een babyquiltje zien die toevallig over een recentelijk spontaan groeiende stapel lapjes en tussenvulling gedrapeerd lag. Hij werd gered door de bel, oftewel het deuntje van Microsoft, en blij als een kind verlost te zijn van het maken van -in zijn ogen- zinloze conversatie, stortte hij zich op mijn computer als een hitsige reu op een loopse teefje.
Na een uur allerlei instellingen te hebben veranderd en later weer terug te hebben gezet in de oude staat, moest hij toegeven ook voor een raadsel te staan. Dan is het vast een virus of zo, opperde hij; als er iets niet goed loopt, vast loopt of anders onverklaarbaar gek doet, dan is het een virus, altijd een goed antwoord. Hij leek House wel, al zijn patienten hebben kanker tot het tegendeel is bewezen.
Hij wilde me -om de ochtend toch positief af te sluiten- nog wel tonen hoe ik de e-mails uit mijn outlook zo -hup- naar een map op de c-schijf kon slepen, dat zou waarschijnlijk niks uitmaken wat betreft mijn haperende outlook, maar het zou de boel vast wel sneller laten lopen, want zoveel mappen en mails als bij mij in mijn outlook had hij nog nooit eerder gezien.
De Ziggo-man liet me zien hoe kinderlijk eenvoudig het slepen van mails naar het mapje was, en liet ook zien dat die mails in dat mapje gewoon geopend konden worden om te lezen later, en toen hij weg was ben ik 2 uur bezig geweest om alle mails die ik in mapjes in outlook had staan naar de andere mapjes te slepen. Om het overzicht niet kwijt te raken, verwijderde ik gelijk de gekopieerde mapjes mail uit mijn outlook, goh wat was ik lekker bezig.
Ik voelde me ook helemaal top toen ik aan het eten maken begon, maar dat gevoel zakte weg toen ik -terwijl de piepers stonden te koken- iets wilde opzoeken in die mailopslagmapjes op de c-schijf. Ik zocht een bepaalde mail, wilde hem openen en toen kreeg ik de melding dat mijn pc niet wist om welk bestand het ging, en dus ook niet kon openen voor me. Toen knapte er bijna iets
Grrr, frustratie op en top!
Groetjes
Wat een verhaal, daar heb je dus ook geen ene zak aan.
Nou weet je hoe een ziggo-dropveter eruit ziet. Nooit mee binnenlaten dus!
Dit klikt als topklasse knoeiwerk.
Prachtig verhaal…ik zit hier te genieten,vooral van dat plaatje dan…zo herkenbaar!
Beste Shirley,
Ik heb een nieuwe post op mijn blog over Guute’s knoop voor de antique quilt. Ik hoop dat het helpt om jouw probleem op te lossen.