Een tijdje geleden had ik het de hele dag te druk met van alles en nog wat om even rustig te gaan zitten, en dan kan het gebeuren dat mijn lijf de steeds maar weer uitgestelde wc-bezoek niet meer pikt, sodeju. Ik haal nog net op tijd de wc, gelukkig dat de bril omlaag stond, want daar had ik geen tijd meer voor. Opgelucht -want wat is er nou lekkerder dan heerlijk te zitten ontlasten?- kijk ik tevreden om me heen, oh shit, er is geen papier meer op het rolletje, nou ja, op 3 velletjes na, maar dat dekt de lading bij lange na niet. Normaal staan er op het schapje boven de wc de volle wc-papierrollen, maar helaas. Ik doe de deur open en brul naar boven, want de kids zijn wel thuis. Maar met de deuren dicht en muziek hard aan horen ze me niet. Ik bedenk me dan, dat ik de prullebak op de wc nog niet heb geleegd, en dat er iemand is die de rol met de laatste 3 velletjes altijd weggooit, vraag me niet waarom die persoon dat doet, ze zitten een beetje vast aan de rol maar zijn toch nog gewoon te gebruiken. Maar mij zal je niet meer horen mopperen, want er liggen iets van 4 rolletjes met papiertjes er nog aan in de prullenbak, en jawel, hiermee ben ik gered.
Dit overkomt niemand natuurlijk. Ik heb wel een keer de broek opgetrokken om voorzichtig lopend (zo min mogelijk wrijving der billen) wc papier te gaan halen, maar net toen ik de wc deur dicht deed, stond er iemand aan de deur (wij hebben een glazen voorpui), en neem maar van mij aan: je staat niet comfortabel met zo iemand te praten dan.
Grijns! Dit noem ik nou onderbroekenlol.
Nou Shirley, dat overkomt een ander OOK hoor, en dan is er niemand die even kan helpen. Komt mij ook bekend voor hoor, hihi.
Groetjes van JOke
Dat jij dat nu als ex- verpleegster je daar druk om maakt…wahahahaha, ik mag er best om lachen!!!! En waarom…dejavu….ook ik heb ooit zo gestaan..hihihi… maar eh, moet jij niet quilten op jou weekeinde?
Ik geloof dat iedereen de situatie wel herkend!! En genant blijft het.