Onlangs zat ik met een hele gekke gedachtenkronkel; in de media lees je over de percentage kankergevallen in het algemeen en daar schrik je van. Tot vorig jaar had ik ook zoiets van "als dat aan onze deur maar voorbij gaat" en je stopt het een beetje weg, immers: waarom je zorgen maken om iets dat misschien nooit zal gebeuren, toch? Maar ik heb het dus wel gekregen en gelukkig sloeg de chemo aan en is het monster hopelijk voorgoed verdreven. Dus toen ik het laatst op de radio hoorde over de hoge kans op het krijgen van kanker schoot het door mijn hoofd: " Ik heb het in ieder geval al gehad.", alsof ik er nu resistent voor ben, net als bij waterpokken. Goh, dat zou mooi zijn.
Ik sta er mee op en ga er mee naar bed, de gedachte dat ik kanker heb gehad, en bij elke steek of pijntje in mijn rug schrik ik weer. Meestal kan ik die steek of pijn wel plaatsen (teveel gedaan of verkeerde beweging gemaakt) maar helemaal zeker ben ik niet. Ik probeer er niet teveel bij stil te staan maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Gelukkig heb ik de 3-maandelijkse controles en ik neem aan ook de jaarlijkse CTscan, volgende week mag ik weer op controle.
Kronkels ja maar heeeeeel terechte en normale gedachtengang vind ik !!!
De grote strijd heb je gewonnen en nu nu is de 2e strijd volop aan de gang . Het gevecht tegen dat “angst” ondier dat continu oppopt.ik wens je heeeeeeeel veeeeeeeeel mentale kracht om dat ondier steeds weer de bomen in te schieten hoor !!!
Dikke knuffel , Denk aan jou !
Miet
hoi Shirley, die schrik zal altijd wel blijven denk ik, maar het is ook goed dat je alert bent!
veel sterkte voor de controle volgende week!
Shirley, ik had het er vorige week nog over met mijn dochter, De omgeving zegt: kom, de behandeling is aangeslagen, we zijn 2 jaar verder dus nu gewoon proberen te vergeten!
Of dat zo makkelijk is. In mijn hoofd ben ik er nog niet klaar mee. Dat blijft malen. Nu niet meer dagelijks, maar wel regelmatig. En inderdaad ieder pijntje en raar gevoel kan paniek veroorzaken.
Ik mag in oktober weer voor controle. Hebben we weer 3 “gezonden” maanden achter de rug.
Heel veel sterkte voor de controle en hou je hoofd recht (zeker met de mooie krulletjes en golven :>)
Groeten
Dita (ex borstkankerpatient)
tuurlijk meid, dat zijn hele logische “kronkels” !! en het leven blijft onvoorspelbaar en een ieder heeft zo zijn tegenslagen! zie dit als een “ervaring” op zich en richt je zoveel mogelijk op een zonnige toekomst met je familie !
Hey Shirley,
kan me wel inbeelden dat je steeds bij het minste pijngevoel denkt van toch niet weer,dit zal wel een tijdje meeslepen en na een tijdje toch wel uitslijten dat hoop ik toch.
Succes en sterkte bij de volgende controle.
We duimen nog steeds voor jou.
groetjes Katrien