De titel slaat nergens op, maar ik moet toch wat invullen he. Nou ja, het heeft niet geregend vandaag, dus het is wel de waarheid. En ik heb vandaag ook niet moeten huilen, dus ook daar is het droog gebleven. En gezien Perry’s zenuwirritatie in zijn nek die pijnlijk naar zijn arm uitstraalt nog steeds niet is genezen en er dus nog niets van neuken zal komen klopt dat droge op dat punt ook. Dit is ook gewoon een test of je alles goed leest en niet alleen op mijn weblog naar de plaatjes kijkt. 

Vanmorgen liep ik in het winkelcentrum en was zo blij te zien dat de drankwinkel open was, dat ik de ongelijk liggende tegel niet zag en hup bijna op mijn bek ging. Verdomd pijnlijk trouwens, een enkel verzwikken, ik blijf me er over verbazen, keer op keer. Ik heb ook niet veel nodig, een paar milimeter is al voldoende mij uit m’n evenwicht te brengen. Op hoge hakken lopen blijkt heel goed te zijn om de enkelspieren te verstevigen, alleen zie ik mezelf er nog niet op lopen. Strompelend vervolgde ik langzaam mijn weg naar de drankwinkel om daar een cadeauverpakking van flesjes bier te kopen voor Ben, de tegelzetter/duizendpoot die al 2 maanden in ons huis aan het werk is geweest. Het werk gaat niet hard maar het ziet er wel keurig uit, en dat mag ook beloond worden. Jullie dachten toch niet dat mijn blijdschap vanwege de geopende drankwinkel puur eigen belang was? Ik dacht dus dat het vandaag Ben z’n laatste dag was en dat hij na een halve dag werken op vakantie ging, maar dat was fout gedacht; hij had een halve dag vrij vandaag en gaat pas vrijdag met vakantie. Dus staat dat minikratje bier nu in ons nieuwe huis, ’t kan er maar alvast wezen.

Morgenochtend komt de electroboy en de mannen die sanitair verder gaan monteren; de tapijtboys belden ook vanmiddag met de vraag of ze ook morgen al konden komen, ze hebben misschien wel wat met de sanitairboys, wie zal het zeggen. Of met de electroboy. Of met alledrie. Ik moet morgen echt gaan kijken, wil er niks van missen.