Donderdagochtend zaten Zopje en ik lekker in de schaduw van de grote boom op de schommelbank te genieten van de koelte, toen Arya aan kwam lopen, en je zag aan haar houding dat ze last had van haar hormonen.

Ik kreeg een kopje, “vooruit dan maar” zag ik ze denken, maar meer ook niet en ze ging naast me onder de tuintafel liggen. En maar om zich heen kijken, elk geluidje trok haar aandacht.Jon wist al in wat voor een stemming ze was denk ik, want hij sloop heel stilletjes achter haar langs, ze was op dat moment afgeleid door een vogeltje op de oppottafel.

Ze had Jon in de smiezen toen hij onder het bankje door tussen de planten verdween

ze stond op, wilde hem besnuffelen, en voordat ze er erg in had lag hij op haar plek onder de tafel. Haar plek! Ze aarzelde geen moment en ging vol in de aanval,

pak aan

Jon ging in de tegenaanval


Zopje en ik zitten op de eerste rang 🙂 

Arya daagde hem weer uit

sodeju mens, want is er met jou aan de hand

tikkie, jij bent hem

tikkie terug


Zie Jon naar Zopje kijken als hij langs loopt, hij heeft respect voor Zopje, die geregeld een tik uitdeelt als ze zijn private space schenden.