In de garage staan heel veel dozen met teksten als “speelgoed”, “naaikamer” en “knutselspul” er op geschreven, twee jaar geleden was ik er al eens met de bezem doorgegaan, en ik besloot maar wederom te gaan opruimen, want als iets al zo lang opgeborgen is, dan heb je het dus niet nodig, en is de waarde die je er tijdens het inpakken aan gaf nog hetzelfde als nu? Daar is maar een manier om achter te komen, uitpakken! Uitgedroogd knutselmateriaal, knutselboekjes, restjes hard aanvoelende tussenvulling van een onbekend merk, een doos vol speelgoed, dozen vol legpuzzels, kermisknuffels, en ik kan zo nog wel even doorgaan. Allemaal dingen waar we niks mee doen en niks mee zullen doen later, want anders hadden we er afgelopen jaren toch wel naar gezocht. Dus naar de kringloopwinkel gebracht wat goed was voor een tweede huis, en in de kliko gingen de spullen die echt niet bruikbaar meer waren.  Uit een doos haalde ik een pop van minstens 52 jaar oud, deze heb ik nooit weg kunnen doen, maar wat zag ze er nu uit,

vreselijk plakkerig, (helaas niet schoon te krijgen) en dus heb ik er afscheid van genomen, samen met de andere handgemaakte poppen van 25 jaar geleden waar ik twee  jaar geleden nog van dacht “Die doe ik niet weg, dat is zonde”, nu had ik zoiets van “Oké, het was leuk, ik heb er plezier van gehad, maar ik zou het toch niet meer ergens neer gaan zetten, dus weg er mee”. Bij het openen van de volgende doos maakte mijn hart een sprongetje, “Dáár was je dan!”, maar wat een slechte timing, nu hoeft het niet meer 🙂 de borduurring met tafelklem, maar ik doe ze toch niet weg, wie weet wanneer het nog van pas zal komen.

Toen ik aan het eind van de middag besloot dat het mooi was geweest, had ik 6 lege verhuisdozen en twee planken helemaal leeg. He, dat lucht op!