Eergisteren las ik op de weblog van Yvonne over het filmpje van Ricky Tims en dat ze aan de hand hiervan ook zelf aan de slag was gegaan. Een ieder die dit filmpje heeft gezien weet hoe aanstekelijk deze meneer kan zijn, plus: " Als hij het kan, kan ik  het ook", schiet gelijk door je hoofd. Hij doet het voor en dan ziet het er heel makkelijk uit, hij neemt geeneens de moeite om te gaan zitten tijdens het naaien, hij naait al staande. Nou, dat vind ik zo’n belasting voor mijn rug, dus dat deed ik hem niet na.

Zaterdagavondlaat, middernacht bijna, ben ik eraan begonnen, en nog geen half uur later had ik de top al bijna klaar. Ik had er een bocht in gesneden, en de delen stikte ik op deze manier. De korte bocht boven, de lange bocht onderop de naaimachine. De zwarte en gekleurde border er omheen zetten heb ik vanmorgen gedaan. Het is een dreigende quilt geworden, ik ben er niet helemaal weg mee, de contrasten zijn te scherp; ik zal hem op de een of andere manier nog wat spannender gaan maken en de lijnen bedekken of verzachten. Met veel verbeelding zie ik er een maan in met een ring rondom die links uit beeld verdwijnt. ’t Is een beetje out-of-space achtig.