Eigenlijk zou hier nu een blogverhaal over mijn jarige zoon (22 geworden vandaag (zaterdag), en uit eten geweest met gezin en mijn ouders) komen, maar de dag verliep anders dan gehoopt. Na een paar meldingen van gespotte zwarte kat waarop ik gelijk in actie schoot, om dan te ontdekken dat het helaas niet om Thor ging die daar rond liep, kwam er toch een bericht waar we al bang voor waren. Het werd een verdrietige einde van een gezellige dag.
Een onbekende vrouw met twee honden aan de lijn belde rond 11 uur aan, ze had een paar dagen geleden een dode kat zien liggen in de berm langs de weg achter ons huis, half onder de beplanting. Het was dat haar honden toen veel aandacht toonden voor die plek, anders was het niet opgevallen, ze dacht wel dat de kat er al langer dan een paar dagen lag.
Gewapend met zaklamp en plastic tas zijn DH en ik meegelopen met haar, het was even zoeken in het donker, maar toen zag ik de donkere plek onder planten. Na een sprong over een slootje kon ik het beter bekijken, een plat vachtje van een zwarte kat, het kopje was wat aangegeten door insecten, geen herkenningspunten van witte haartjes op de borst te ontdekken, maar gezien de locatie denk ik wel dat dit Thor is. De verregaande staat van ontbinding en het feit dat het lijfje één leek te zijn geworden met de ondergrond weerhield me het in de plastic tas te stoppen.
Maandag ga ik even langs de Dierenkliniek 100 meter verderop met de vraag of ik hun scanner even mag lenen, om te kijken of ik zo de chip bij de schouder kan lezen. Of misschien is het beter dat ik morgen al het lichaampje met wat grond eronder in een doos moet scheppen en dan zo moet laten scannen? Wat is wijsheid, ik hoor het wel. Maar als het Thor is, dan hebben we nu zekerheid dat hij niet meer kwijt is, angstig is, pijn heeft of wat dan ook, en dat geeft nu al rust, ook al zijn we allemaal heel verdrietig. Maandag hebben we hopelijk 100% zekerheid.
Aaaah Shirley, wat een verdrietig bericht. Isa (mijn dochtertje) en ik lezen de verhaaltjes over zipje, zopje , thor en loki zo graag…. toen we deze week lazen dat thor weg was hoopten we allebei dat we senl zouden lezen dat hij weer thuis was…. Iedere keer vroeg Isa of ik even wilde kijken bij je of er al nieuws was…
HOpelijk krijg je snel zekerheid, hoe verdrietig dat ook is, want het niet weten lijkt me nog verdrietiger. En wij hopen hier nog even dat het misschien thor niet is….
Sterkte, Pauline en Isa
Wat erg zeg en zo verdrietig! Sterkte
verdrietig, Shirley!! Sterkte de komende stille tijd!
Wel gefeliciteerd met DS, ondanks verdriet toch een kerel die jarig was..:)
groetjes, Sylvia
Achhh, veel sterkte hoor..:(
Aan de onzekerheid is nu een einde gekomen-sterkte Shirley!
En toch ook gefeliciteerd met de verjaardag van jullie zoon.
knuf
groetjes,Truus uit Drenthe
Wat verdrietig, sterkte, Nelly, een stille lezer
Dat is altijd vreselijk, een beestje te moeten verliezen. Sterkte.
Gr mariom
Oh, echt verdrietig dit! Maar je kunt je inderdaad een beetje troosten met het feit dat Thor geen pijn of angst heeft nu. Sterkte Shirley en fam. Toch ook gefeliciteerd met de verjaardag van je grote zoon! Groetjes, Marianne
Als eerste toch nog gefeliciteerd met het jaartje erbij van zoonlief.
Om toch een einde aan de onzekerheid te hebben, zou je niet eventueel de dierenambulance kunnen bellen.
Bij ons hier hebben ze ook zo’n chip lezer in hun auto.
Het is maar een idee, sterkte verder want ondanks dat we al van aardig wat katten afscheid hebben moeten nemen, blijft het altijd een heel verdrietige gebeurtenis.
In gedachte sla ik even mijn arm om je heen als een gebaar van troost.
Groetjes,
Marga♥
een huisdier is een stukje van jezelf hé. veel courage!
Nog van harte gefeliciteerd met de verjaardag van je zoon en ik hoop voor je dat het Thor is, dan is eindelijk de onzekerheid weg, hoe verdrietig het ook is om hem te moeten missen.
Jammer en verdrietig. Sterkte!!!!
sterkte Shirley, maar hopelijk nu zekerheid , het verdriet is niet minder , maar wel anders.
Nog proficiat met je zoon.
gefeliciteerd met die jarige zoon .
toch het verdriet voor zo’n beestje is onbeschrijfelijk .
sterkte ermee
grtjs
sonja m