Ja gekke titel, maar het was gisteren heerlijk zonnig én ik heb veel vorderingen gemaakt met de heksen stitchery, de pompoen op tafel was snel klaar tijdens het luisteruurtje met Lenette van Dongen.
Elke maandag kan je met haar meedoen met ochtendgym, een soort Nederland in beweging maar dan het serieuze  werk met een langere warming up, een stevige workout en een goede cooling down, en met meditatie als toetje.
Lenette is zo’n blije ei, ze kan je zo opbeuren, aan het lachen maken, tips geven om je mentaal sterker te maken, zoals in dit filmpje,. Ze begint altijd met iedereen die inschakelt te begroeten, en tegen de tijd dat er honderden mensen live meekijken begint ze met haar verhaaltje, wijze woorden, grappige woorden, ze staat niet voor niets op het toneel, en dan na een tijdje begint de workout en tussendoor praat ze de boel aan elkaar, ach ‘t is gewoon een schat.

Als je moe, depri, boos of verdrietig bent, en je kijkt tien minuten naar haar filmpje, dan verschijnt er vanzelf een glimlach op je gezicht, en als je nou lekker meedoet, desnoods met de gordijnen dicht omdat je niet wilt dat de overburen, voorbijgangers of hangouderen (of dakdekkers in mijn geval) je zien, dan doe je je lijf ook nog een plezier.  Aaah en gewoon luisteren naar haar gebabbel en muziek is ook al fijn, het is alsof je elke keer een vriendin op bezoek hebt, wel eentje die lucht trekt langs achteren, maar dat is niet erg, dan hoef je niks te zeggen, hoewel ik vaak antwoord geef als ze iets vraagt. ?? Ze zit op Facebook, en haar show De Paradijskleier komt de 30e ook op tv, op SBS6 om 20.28 uur,  kijken dus ?

Dus de pompoen kwam klaar, maar wel met een kwaadaardige blik op het gelaat, oei

Nog even de verlichting borduren in de openingen van de pompoen, het is net echt he. Hiervoor gebruik ik een goudkleurige metalic draad en een naald met een groter oog, zodat de draad niet beschadigd wordt;  bij een te dunne naald wordt de draad door een te klein gaatje in het stof getrokken, en tijdens dit doortrekken schuurt de draad tegen de rand van het te klein oog van de naald, dit is vragen om problemen, draad gaat dan heel snel kapot. 

Bij de kleine pompoen bovenop de etagère borduurde ik het rechter oog wat donkerder, deze heeft ook al zo’n vileine blik in de ogen

Jon hield ondertussen de dakdekkers in de gaten, vooral het geluid van de brander vond hij maar niks

Van de hele dag de wacht houden wordt zelfs een stoere kater moe, liggend kan het uiteraard ook

Oh, er loopt weer iemand los

Poeh, dat scheelde niet veel

Pas toen de mannen weg waren durfde hij naar buiten, even snel een rondje om het huis en gauw weer naar binnen, Loki had hem gelijk in de gaten

Jon had ons ook al gezien

En toen ik zei: “Zullen we Jon er maar in laten?”, sprong ze gelijk van mijn schoot af en op tafel. Uiteraard rende Jon na binnenkomst gelijk als een dolle achter Loki aan naar boven, een gil, een blaas, en toen kwam meneer weer op z’n dooie akkertje naar beneden om wat te eten, want man man wat krijg je honger van dat jagen. Toen ik later mijn auto weer op de oprit zette zat hij op de uitkijk op het nieuwe dak

Ik heb geen foto van hoe het er uit zag voor het dekken, maar zo is het nu, het kan er weer een heleboel jaren tegen. Het dak van de garage was ook gedaan, en ze hadden de helft van de woonkamerdak afgekregen. Verder hadden de de daken van de eerste verdieping schoongemaakt, zodat ze hier de volgende dag gelijk aan konden beginnen.

Dat was dus gisteren, vandaag ben ik aan de vlaggetjes begonnen,
Wordt vervolgd.