Vanmorgen is Perry de deur uitgegaan met koffertjes en pakken, op weg naar het Holdingweekend dat dit jaar in Antwerpen wordt gehouden. Speciaal Antwerpen voor Rein en mij, beide onder behandeling voor kanker en misschien dat we er dan toch even bij konden zijn. Maar helaas, het gaat me niet lukken (ik denk Rein ook niet), ik ben al blij dat ik hier thuis weer een beetje kan rondscharrelen zonder misselijk van vermoeidheid te zijn. ‘Een beetje’ houdt in dat ik nu een half uurtje achter de pc kan zitten maar daarna echt weer de ogen dicht moet doen omdat het me duizelt. Zo’n Holdingweekend houdt in dat er veel lekker gegeten wordt, ook uitstapjes gemaakt worden, meestal een stadswandeling erbij of iets cultureels, heel gezellig altijd.Het hotel met ontbijt is meestal op zich al een feest. De heren besteden 1 of 2 dagdelen met elkaar, presentatie van de jaarcijfers (Perry’s werk) en een workshop oid wat op hun werkvlak ligt. Wij dames hebben het toch wel leuker (vinden wij dames) .

Ik vind het heel jammer maar ben er wel nuchter onder, niemand zou wat aan me hebben in de bus of tijdens een diner of zo, ze zouden mijn masker zien die binnen 10 minuten op mijn gezicht zat en dan op hun tenen lopen om me niet te veel meer te vermoeien. Niks aan. En mezelf doe ik er ook geen plezier mee; het zou zeker een stap terug in het opknappen betekenen. Perry belt me vanavond, ik zal hem wel missen. Zondagmiddag is hij weer thuis. Vorig jaar was ik er ook niet bij omdat Suzanne toen zo ziek was daags tevoren; je laat dan je kind niet onder andermans zorgen achter, ook nniet bij je moeder.

Mijn hoofd staat weer vol dons, allemaal jonge groei LOL. Maar ik ga het eerdaags weer afscheren omdat mijn pruik zo over mijn hoofd rijdt over die korte haren heen; zit niet lekker. Ik ruik de chemo weer en proef het ook, mijn ogen branden en mijn huid voelt akelig droog en trekkerig aan. Mijn stoelgang wisselt van diarree tot keihard (in combinatie met een aambei een walhalla voor sm-type). Voordeel is dat de week weer voorbij is; je moet ivm chemoresten 7 dagen lang na iedere toiletgang de wc met deksel op de pot 2x doorspoelen en omdat er kids in huis zijn verplichte ik mezelf om de bril ook nog na te poetsen met een Glorix-doekje. 2x doorspoelen is lang wachten steeds, vooral als je graag weer wilt rusten. Maar verder valt het wel mee

Als een blok geslapen tot 4 uur en toen niet kunnen slapen omdat ik in gedachte al aan een quilt voor Tim bezig ben. Ik wil deze maken

en wilde het eerst doen van alle stoffen die ik had gekregen afgelopen maanden. Een bonte verzameling welke met gebruik van het zwarte en 1 kleur achtergrond tot rust zou komen. Maar een paar dagen geleden vroeg Tim of ik een andere deken voor hem had omdat zijn dekbed te warm werd en toen stelde ik hem zijn Amish quilt voor. Maar helaas, die is te kort! Tim is al 1.77 en dan ligt hij met de Amish steeds met blote voeten of blote schouders. Toen hij de Amish kreeg was hij een stukje kleiner en kon hij er royaal in.
Dus om 4 uur vannacht bedacht ik me dat ik beter een quilt voor Tim kon maken maar dan van andere stoffen dan die bonte verzameling. Ik heb een bak vol Fossil ferns en daar wil ik het nu van maken. Even uitrekenen hoeveel lichte stof ik nodig heb voor de achtergrond, zwart heb ik 3 yard laatst van gekocht bij Carly dus dat is genoeg. Hopelijk heeft Janny nog genoeg licht kleurige fossil voor me.
De quilt wordt royaal, ik denk 1.60x 220, misschien 2.40 en ik ga hem in delen maken en doorquilten en daarna aan elkaar zetten. Het is een eenvoudig patroon, als ik niet ziek was zou hij met een week of 2 klaar zijn, nu hoop ik dat ik hem in 3 maanden klaar kan krijgen.