Het eindejaars-sprintje met een affe quilttop als resultaat leek er van te komen, ik was begonnen met meer blokken er naast en onder toe te voegen

En dan valt pas op de foto hierboven op dat ik heb gerommeld met de contrasten, bij mijn lichtste stukken zitten middel lichte en donkere stoffen, en tussen de donkerste stukken zitten hele lichte stukken. (Zie rechts, blok naast rode streep) O boy. Ik verving er eentje
Zie, de punt heeft nu een duidelijk vorm, tevreden nam ik deze foto, tot Jon er nog meer ontdekte

Loslaten, diep zuchten en je lering uit trekken.
Ja Jon, ook gij manneke.

Rijen maken en de rijen tegen elkaar naaien, he verdorie, loslatende naad

helaas kwam ik hier meerdere van tegen, er zit dan niks anders op dan goed spelden en dichtnaaien

Dat komt er nou van als je niet afhecht met het maken van de 16-patched, eigen schuld dikke bult. Volgende keer ga ik toch de moeite nemen om óf met kortere steken te naaien, óf aan- en afhechten. Het viel me wel op dat dit vooral gebeurde waar ik hele dunne glad garen had gebruikt, dus niet meer doen!

Verder dan hierboven ben ik niet meer gekomen, ik zat er niet meer met mijn hoofd bij nadat ik hoorde van het daags voor kerst onverwachts overlijden van de 29 jarige dochter van Monique met wie ik op de Bee in Heerle zit. Janken. Astrid was net zo oud als onze dochter. Mijn gedachten waren de laatste dagen bij Monique en haar man.

Toen ik gisteren klaar was met het bakken van oliebollen

zag ik hoog in de lucht een donkere wensballon zweven, en ik vroeg me af of deze van de uitvaart van Astrid zou zijn. Het leven kan toch zo keihard zijn.

We kregen ‘s middags bezoek, er werd gesmuld van de oliebollen,

ik heb voor het eerst hele kleine blokjes goudrenet bij de gewelde rozijnen en krenten gedaan, een blijvertje! Ook door de kale oliebollen gooide ik een hele goudrenet in miniblokjes gesneden, ook een blijvertje.
Normaal haal ik ook appels door beslag en frituur ik het, maar dit jaar wilde ik de appelbeignets van Cees Holtkamp proberen, kostelijk hoe hij zijn kleindochter Stella vanaf klein meisje mee laat doen, klik hier voor het filmpje. Evelien appte een foto van eentje met liquor43 en overgoot ik enkele schijven met dit drankje

Was spannend, maar het resultaat mocht er wezen

Zo mooi bol en krokant, en door kaneel door basterdsuiker te roeren blijft de kaneelsuiker beter plakken op de beignet. Hij was zalig, ik heb er maar een paar gemaakt, en nu ik weet hoe simpel het is, is ook dit een blijvertje.
Ik was op oudejaarsdag vroeg opgestaan om het vlees op te zetten voor de kroketten, ik had ruim een kilo sucadelappen in roomboter aangebraden en net onder gezet in de crockpot met een laurierblaadje, verder niks. Drie uur op high en toen nog eens 6 uur op low. Roux maken volgens het recept van (ja alweer) Cees Holtkamp, oh man wat is deze lekker! Nou moet ik zeggen dat die van vorig jaar ook zalig was.

Hiervan heb ik 24 kroketten gemaakt en heb nog roux over voor een stuk of tien, de maten variëren van netjes tot kolossaal, een deel eten we vanavond als Tim en Yvonne komen

En een deel morgen als Suzanne en Ferry komen, de rest gaat in de diepvries voor als Evelien er is.
Oudejaarsavond verliep rustig, spelletje gespeeld met ons tweeën met Jon in de kamer bij ons

Met de deuren naar boven dicht, want Loki was in geen velden of wegen te bekennen toen ik tegen 6 uur ontdekte dat ik ons slaapkamerraam open had laten staan. ? Dus is dat raam open gebleven zodat ze naar binnen kon komen zoals ze gewend was. Het vuurwerk was af en toe Heftig, een paar flinke bommen gingen af en veel verboden siervuurwerk, ik hoopte maar dat Loki zich op een veilig plekje had verstopt in ons tuinhuisje.

Toen we om twee uur naar bed gingen was ze nog steeds niet boven water gekomen, en ik kon de slaap niet vatten van bezorgdheid. Om drie uur hoorde ik ze van de boomtak op de rand ons afdak springen, geritsel bij de gordijnen, en toen getrippel op het zeil, trap af en nadat ze in de keuken haar buikje vol had gegeten kroop ze hard spinnend tegen mijn voeten aan. Normaal plukt en masseert ze met haar pootjes het beddengoed tot ze zeker weet dat ik klaarwakker ben (ze doet dit alleen tegen en op mij) om dan als een blok in slaap te vallen.

Ze hielp me vanmorgen vroeg met benen afdrogen en maakte een tevreden indruk, niet schrikachtig of zo. Eind goed al goed. Morgen mag je weer helpen met de lapjes.
En laten we hopen dat dit jaar alleen maar goeds brengt. Gelukkig nieuwjaar ?