Met Tim en Evelien vanaf vandaag weer voor hele dagen naar school is het ritme thuis weer terug naar normaal. Gisteren heb ik Tim nog geholpen met boeken kaften, nou ja geholpen, ik heb ze allemaal zelf in 1½ uur tijd gekaft. Jazeker, het ging goed met mijn handen, geen noemenswaardige pijn en dan is het lekker om bezig te zijn. Tim heeft als tegenprestatie de aardappelen geschild, hij weet alleen niet dat hij dit voor de rest van de week mag doen, want zeg nou zelf: 3 grote aardappels schillen tegenover 1½ uur kaften, dat is geen goede ruil.
Het eerste jaar heeft Tim geprobeerd zelf te kaften, ik liep met opgekrulde tenen de keuken uit zodat ik me er niet mee kon bemoeien nadat ik het een paar keer had voorgedaan en hem aanwijzingen had gegeven bij eigen probeersels. Maar toen ik na een half uur de 2 boeken zag die hij met bloed zweet en tranen had gekaft gaf ik het op; hij is nooit een knutselaar geweest en zal het nooit worden ook. Ik kon het ene boek in de kaft gewoon een paar cm heen en weer schuiven zo los zat het, terwijl het andere boek zo strak in de kaft zat dat het niet dicht kon! "Ik weet ook niet hoe dat komt hoor." zei hij, zich er al bij neerleggend dat het toch nooit wat zou worden, hoezeer hij zijn best ook deed. Vorig jaar deed hij nogmaals een poging maar ook dat mislukte. Ach, hij heeft weer andere talenten denk ik dan.
Suzanne heeft gisteren goed geoefend met gitaarspelen, haar vingertopjes deden na een kwartier al pijn; ze wist niet dat eelt kweken pijn lijden betekende. (duidelijk een machinaal quiltster :-)) Maar ze zegt van plan te zijn een goede gitarist te worden en heeft het er wel voor over.
Naast ons huis beginnen de gemeentewerkers weer aan het onderhouden van het ‘groen’, zo te horen gaat het weer op de makkelijke manier met benzinemoter gedreven bladblazer, alleen is hij denk ik haast verzopen of heeft het ding vieze bougies, want het pruttelt en hapert regelmatig. Echt gemotiveerd zijn ze niet hoor, maandag stonden ze gezamelijk tegen harken aangeleund te paffen terwijl er nog overal onkruid stond. Werkoverleg? Het was notabene net 5 minuten droog na een regenbui van een half uur, die ze in de bus die voor ons huis geparkeerd stond hadden uitgezeten. Met dit tempo (ze staan weer te kletsen) zijn ze volgende week wel klaar met dat stukje naast ons huis en met de rotonde. Ze zullen vast weer de dode planten langs de stoep vervangen met identieke zij het levende exemplaren; elk jaar doen ze dit en elk jaar weer gaan de planten op dezelfde plek dood dankzij een overdosis aan hondenplas en drollen? Eeuwige zonde, ze kunnen de planten net zo goed gelijk weggooien. Ook de rozenstruiken in het plansoen naast ons huis staan er elk jaar triest en armoedig bij, stakige planten met amper blad en maar een paar bloemen. Als ze ze dit jaar niet vervangen dan ga ik er in het voorjaar maar eens een lading mest gooien, ik wil ook wel eens een mooie beplanting daar.