Het begon eergisteravond, toen BonnyM opeens zweeg in alle talen en we eindelijk verlost waren van Daddy Cool, die we helemaal niet zo cool vonden, maar we gedoogden hem alleen maar. "Mijn speakers doen het niet meer", klaagde Suzanne toen ik ze naar bed stuurde, alsof dat een reden is om op te blijven, en ik moest me inhouden om niet al te blij te kijken. Met de belofte dat ik hier de volgende dag wel naar zou kijken, dook ze er in.

Tuurlijk vergat ik dit overdag te doen, in de auto op weg naar huis haalde ze haar kleine mp-3 speler uit de tas waarop liedjes van de eindejaarsmusical op waren gezet in de klas, ze zou het op haar pc zetten zodat ze nog beter kon oefenen, en toen kwam de vraag of haar boxen het alweer deden. Uhu, vergeten dus. Tim was toch voor een pitstop uit bed en wilde wel even kijken, maar kon niks ontdekken, en toen kroop Evelien uit bed om dat varkentje te wassen, denkend dat dit een fluitje van een cent was. Een half uur later stond de pc te rammelen, schijfopruiming en defragmentatie, grote zus had besloten dat ze het probleem maar goed moest aanpakken, bij de wortel dus.

Gevolg… een pc die bleef hangen in het opstarten, geen internetverbinding kon vinden, problemen aangaf met de beveiliging en toen Perry erbij was geroepen ook nog een gefrustreerde man in huis die de inmiddels bekende woorden riep: "Ze zoekt het maar uit met haar pc, ik kijk er niet meer naar!" En dan komt het er uiteindelijk toch op neer dat ik vanmorgen al op mijn knieen alles onder het bureau achter de pc check, virusscan en cookiesopruiming houd en dan dat loeizware ding maar naar de reparateur breng; die man heeft van ons probleem zijn beroep gemaakt -betekent niet dat hij van ons gezin alleen kan gaan leven, maar we doen ons best. Hopelijk krijgt hij alles weer aan de praat, inclusief het geluid; de diagnose: een overdosis Daddy Cool, zal me niet verbazen.

Ook mijn navigatiesnol heeft de geest gegeven, tenminste, ze vertelde me vanmorgen vroeg -toen ik Rijswijk wilde opgeven want quilttentoonstelling – dat de registratie oid niet meer klopt. Na een bezoek aan de autoshop waar we dit systeem hadden gekocht, verliet ik het pand met een tel.nr van een bedrijf in Zeeland (plaats, niet de provincie, rechts van Den-Bosch), en na een telefoontje gepleegd te hebben moet ik daar dus naar toe zodat ze het gelijk kunnen oplossen. Dit ging niet telefonisch, het oplossen, en dus heb ik de routeplanner maar uitgeprint hoe daar te komen. Het is in principe maar 1 uur rijden, maar in mijn geval kan je daar de helft bij optellen, en dan ben ik vlot; ik had niet voor niets een navigatiesnol in mijn auto zitten. Even Google-en of er ter plekke ook ergens een quilttentoonstelling is, zal wel niet.