Hoe de winkelhaak in ons dekbed was gekomen was voor mij een groot vraagteken, tot ik Zopje van de week van bed af wilde tillen om hem naar beneden te brengen; hij sloeg zijn nagels in het dekbed en liet niet los. Het geluid van de koelkast die open ging zorgde voor een snelle afvoer van meneer Zopje, en ik zag toen dat zijn nagels wel voor kleine gaatjes had gezorgd, maar niet voor scheuren, deze keer dus niet. De winkelhaak is 2 weken geleden gerepareerd door Suzanne, die voor het eerst in jaren weer achter mijn naaimachine zat, keurig gedaan. Achter de winkelhaak zit een stukje witte popeline vastgespeld, aan stof geen gebrek in dit huis.
 Handig, zo’n hulp, en zo lief ook!