Een maand voor de afleverdatum arriveerde een heel klein babymeisje bij een collega van DH en DS, en moest ik snel aan de slag, dacht ik. Ik had een mooie romantische rozenstof

en genoeg witte stof om dit patroon te maken, van de Missouri Quilt Company, het is echt de moeite waard om daar op zoek te gaan als je snelle quiltpatroon zoekt. Let wel op dat door de snelle-snij-stik-snij techniek je vaak met blokken eindigt die zeer onstabiel zijn, alles schuin van draad bedoel ik daarmee. Voorzichtigheid is geboden met strijken en zo. Dat gezegd hebbende gaan we verder:

De tutorial is een 6 minuten durend filmpje, maar voor wie liever iets op papier heeft staan is het patroon ook hier te koop.

Ik had geen idee hoe de quilt zou worden met de gekozen stof, er leek weinig contrast te zitten in de kleuren, maar ik waagde het er gewoon op.  De banen van de stofprint liepen in de lengte van de stof, ik had 125 cm van deze stof, daar moest ik het mee doen. Ik sneed uit de lengte 4 stroken van 1,10 en uit de witte stof uit de breedte 4 stroken, eerst even kijken hoeveel blokken ik hier uit kon halen, om zo uit te kunnen rekenen of ik wel genoeg stof had voor ene babyquiltje van ongeveer 100x 120 cm.  Gelukkig is het gelukt! Ik haalde uit  3 stroken crème en 3 stroken bont  6 blokjes van 8,25 inch (21 cm).  Handig om zo uit te rekenen als je een Jelly Roll gebruikt. (maar snijd je zelf dan heb je voor 3 stroken (van 2,5)  19 cm stof nodig.

Dit quiltje van 100×120 cm is gemaakt van 30 blokken, reken maar uit.
Oh, wil je dat ik dit doe? Vooruit dan maar:
30 blokjes= 5 keer 6 blokjes 😉 dus heb je van bonte stof 5x 19 cm nodig, en van de effen stof hetzelfde, dus van beiden een meter.
Maar je hebt altijd wat snijverlies doordat je na elke 5 stroken snijden of zo even even de snijlat haaks op de stofvouw moet leggen en dan de stof recht af moet snijden. Als je nl strook na strook snijd afgaande op de lijnen van de liniaal, dan raak je vaak ongemerkt een beetje uit het lood tov de stofvouw. Maak je nu niet na een x-aantal keren snijden deze correctie, dan zie je bij het openvouwen van de strook een lichte (of zware) V vorm in de vouw. Niks mis mee zou je zeggen, maar dit deel kan je gewoon niet gebruiken, tenzij je freestyle wilt gaan met de blokken, maar niet op mijn klok(*1), dus ik snij wel elke 5 stroken of zo, en ja, dan ben je soms een halve cm aan stof kwijt. En vele halve centimeters maken snel een decimeter. 

De twee 3-baans-stroken tegen elkaar genaaid en gestreken (kijk maar in het filmpje hoe) ging ik vrolijk snijden, ik heb een driehoeksliniaal, maar je kan het overal mee snijden, zolang de punt die tegen de stiklijn ligt 90 graden is

het liniaal steeds draaiend snijd je zo de hele baan door,

elke keer ligt de punt tegen de stiklijn aan. Snijd de hoekjes af

zodat de gesneden delen eenmaal open gestreken mooie vierkantjes vormen zonder oortjes op de hoeken.

En dan komt het heerlijke uitleggen,

verdelen van kleuren en verbazen over het verrassend resultaat!
Toen de top klaar was (dezelfde dag) hoorde ik van DH dat het kraambezoek pas over een maand of zo was, om het gezin bij te laten komen van de komst van hun tweede kindje. Dát had hij nou net niet moeten zeggen, want toen ging ik in de relax stand voor tien dagen.

Gelukkig greep ik mezelf weer bij de kladden, hij moest toch af komen, en met een mooie wollen vulling en een lief achterkantstofje ging ik aan de slag, sandwichen op de lattenmethode (ik heb bovenaan in mijn blog een mapje met tutorials, kijk maar) vastgezet met veiligheidsspeldjes, en doorquilten met kleine en wat grotere rondjes, en rondje in rondje, ik zat te genieten. Zie dat de onregelmatigheden van de rondjes echt niet opvallen in het grote geheel, en al helemaal niet als de quilt gewassen is, dus relax en geniet van het proces.
De King Tut garen beviel me toch niet zo, dus ging ik over op een dunnere glanzende Aurifill , en dat quilte veel lekkerder, het voelde minder hard aan.

Wel viel het me op dat ik de quilt beter diagonaal onder de machine kon leggen zoals op de foto hieronder, draadrichting van de stroken lopen nu ook van links naar rechts of van rechts naar links;

je hebt je handen links en rechts van de naald en als je dan de boel strak houd (niet door trekken, maar gewoon door gezonde spanning op de stof te houden) en de schuin van draad loopt ook van links naar rechts zoals op de foto hieronder

zou je de boel mogelijk kunnen uitrekken en dan zou je mogelijk rek naar de randen kunnen quilten met golvende randen als gevolg. Ik schrijf nadrukkelijk mogelijk, want dit heb ik niet wetenschappelijk bewezen, maar ga op mijn gevoel en verstand af. Uiteraard kwam Loki ook even testen of de quilt lekker zat,

ik zag wel dat ze op tafel zat, maar niet dat ze ook op de quilt zat, en opeens voelde ik flinke weerstand toen ik het wilde doorschuiven, en diep beledigd sprong ze van tafel af om boven naar haar vriendje te gaan, want daar mocht ze wel op de quilts liggen.

op het gras leggen voor de foto, en toen de bies erop zetten, schuine stroken gesneden uit de resterende rozenstof, en ik hield nog een stukje over. Oh zie ik daar golvende randen

snel in de wasmachine, bonte wasprogramma met 800 toeren, en daarna plat liggend op een niet afgevende dikke quilt laten drogen. Hij is heel mooi uit de strijd gekomen,

het ziet er heerlijk romantisch uit en voelt lekker soepel en zacht aan. Nog een detailfoto na het wassen en drogen bij daglicht, een fris ogend romantisch meisjesquiltje. En nu op naar het volgende babyquiltje, voor een jongetje deze keer, ben benieuwd wat voor patroon het gaat worden. 🙂
*1: niet op mijn klok: not on my watch.  (niet als ik het voor het zeggen heb)