Van Ada uit Cambridge kreeg ik de tip om speculaascake te bakken, het recept staat hier bij Koken met Karin ik had alles in huis hiervoor (dacht ik) en zette de oven alvast aan. Zelfrijzend bakmeel had ik gisteren nog gezien, toen Suzanne een cake in a mug maakte, hier had ze gewoon zin in zei ze, toen ik zei dat we nog limoncello cake in de diepvries hadden, en appelcake, pruimencake en bananencake; allemaal in handzame plakken gesneden. Maar nee, ze had zin in vanillecake in een mok en 10 minuten later liep ze al te smullen van haar cake, instant comfortfood.

Dus pak ik de pak zelfrijzend bakmeel, (sinds ik alles op handige trays heb gezet is het zoeken een fluitje van een cent)

en zie dat er amper een eetlepel meel nog in zit, dat schiet niet op, maar gelukkig heb ik fijne bloem, zout en bakpoeder (resp. 250gr, 1 theelepel, 3 theelepels) en kan weer verder. Terwijl de boter en bruine basterdsuiker geklopt worden, pak ik alvast de speculaaskruiden, verdikke, ook al bijna leeg ?, Amper een theelepel meer. Maar omdat mijn kruidenkast goed gevuld is met de meest bizarre kruiden, zoek ik het recept op om dit zelf te maken, en jawel, Linda heeft het mooi op een rijtje staan.

Ik heb alles, nou ja, bijna alles, de kruidnagel en anijs heb ik niet als poedervorm, dus dat wordt spierballenwerk met de vijzel, wat ruikt dat toch lekker. Ik heb wel eens overwogen om een elektrisch koffiebonenmalertje te kopen om dit zware werk van me over te nemen, maar dan staat de vijzel er voor de sier, en het stampen en draaien is toch ook de helft van het plezier van het kokkerellen.

Helaas blijkt er geen kardemom in mijn kastje te zitten, mmmm, eens googelen waar dit een beetje naar smaakt; bij de beschrijving staat dat het ook iets citrus achtigs heeft, en ik besluit er een beetje serehpoeder (citroengras) bij te doen, wie weet is dit een blijvertje. Ik stop alle gemalen kruiden in het lege speculaaskruidenpotje, roer het goed door en doe op hoop van zegen twee eetlepels hiervan door het beslag.

Het volgende, eens kijken, oei, rasp van de schil van mandarijnen, ik heb er niet een van in huis, laat staan twee, maar wel een sinaasappel, zou dat ook kunnen? Bij gebrek aan beter waag ik het er op, er blijft niet veel heel van het oorspronkelijk recept als ik zo doorga. ? Eindelijk kan het beslag in de vorm, de amandeltjes erop en bakken maar.

Het beslag smaakt in ieder geval al heerlijk, dus dan kan het toch niet mis gaan? Veertig minuten later komen de kruidige geuren uit de keuken, de cake is gaar, 

en laat zich eenvoudig uit het blik tillen,  het is geen hoge cake geworden, geen idee of dit klopt.

Het wachten tot het wat is afgekoeld alvorens de cake aan te snijden is een beproeving, maar dan mag het

en oooooh, wat is hij lekker, helemaal niet zo massief als ik had gedacht na het niet zo hoog rijzen, en wat een heerlijk krokant korstje, dankjewel Ada ?