Zaterdagmiddag kwam het pakje binnen met het Lutterloh systeem, ik had vaag van dit systeem gehoord op een quiltlijst, en toen onlangs iemand van de bee vroeg wie het had en er afstand van wilde doen, ben ik -voordat ik deze vraag op Facebook ging stellen- op onderzoek gegaan wat het precies was, voordat ik openbaar een oneerbare oproep ging doen. De oproep had succes, het pakje voor deze beelid zal binnenkort wel arriveren.

Maar dit leek me ook wat, hoe vaak had ik een KnipMode of Burda gekocht dat er slechts twee kledingstukken in mijn maat stonden, terwijl ik eigenlijk ook dat leuke jurkje of jasje wilde maken, maar vette pech als je boven maat 44 zat? Ik heb het hier besteld (het beste kan je dit doen via het contactformulier) eindelijk kan ik ook zonder coupeuse opleiding een patroon naar mijn eigen figuur maken, gewoon door bovenwijdte en heupwijdte op een meetlint aan te houden bij het tekenen.

Hier een filmpje met uitleg over opnemen maten Bericht door Lutterloh Patterns. (hopelijk lukt het

Nu moet ik nog voorzichtig zijn met belasten van mijn pols, en sommige bewegingen zijn gewoon nog niet haalbaar (waaronder afspelden en zo), maar dat betekent niet dat het systeem in de doos moet blijven, of zelfs nog niet gebruikt kan worden. Dus snel uitpakken en kijken wat het was, het voelde als pakjesavond
 
Er zitten 280 patronen in, van klassiek tot hip,

en vooral dat laatste is heel erg fijn, want hier thuis woont een meisje dat veel mijn handwerkgenen heeft, en ze riep laatst dat ze zo’n zin in de zomer had vanwege het kunnen dragen van luchtige rokjes en jurken, ze was ook enthousiast over The Great British Sewing Bee afleveringen, waarin deelnemers in vier uur tijd een jurkje maken, en ik zag mijn kans schoon. Ik ga Suzanne leren naaien, en ze ziet het wel zitten, helemaal nu dat ze op Facebook foto’s zag van haar nichtjes in Australië die ook zelf gemaakte jurken showen. Ze zag de Lutterloh patronen en had gelijk een wauw gevoel, de kledingstukken die ze wilt maken heeft ze afgedrukt, zodat ze niet het originele plaatje hoeft vast te plakken om de punaise op het patroonpapier vast te prikken. Zondagmiddag ging ze aan de slag onder mijn toeziend oog, het was voor mij ook nieuw op deze manier patronen tekenen, maar het ging vlot, ze ging voor de korte broek.

Papieren delen op het lichaam passen om te zien of het klopte, en toen op stof gelegd, ik had een mooie soepele zwarte jeansstof op voorraad, en om uit te proberen was dit prima.

Opspelden, uitknippen, en toen doorslaan met rijgdraad,

ik leer het haar op de “old-school” manier, maar eerst liet ik haar zien hoe het met kleermakerskrijt werkt (op de broekzakken), maar dat ging toch niet secuur genoeg, het laten zien hoe het werkte met speciale carbonpapier strande deze actie omdat ik mijn radeerwieltje nergens kon vinden! Dan maar gauw verder met rijgdraad doorslaan.

en nadat ik haar op weg had geholpen op de naaimachine met hoe ze moest afzigzaggen,

ging ik beneden helpen met het  avondeten klaar maken. Toen we aan tafel gingen, was ze klaar met zigzaggen, vandaag heeft ze vanwege een lange schooldag geen tijd, maar dinsdag gaan we verder met de achternaad en de steekzakken, en misschien komen we dan ook nog toe aan de rits inzetten. Deze ligt al klaar, gelukkig had ik er nog een paar