Hier zit een gezegend mens, meerdere passies vullen kleuren mijn dagen: quilten, handwerken, tuinieren, koken, en met de eerste en de laatste passie genieten mijn DH en kinderen ook volop mee, dus dat is helemaal mooi. Het is alweer 9 maanden dat ik mijn energie kan loslaten op de longarm van Monique van Quiltshop Leur, en ik vind het toch een partijtje leuk! Dat is ook wel af te lezen van mijn gezicht op deze foto die Marry van me maakte toen ik met haar quilt bezig was.
Maar als de machine loopt is het opperste concentratie, want het moet wel netjes gebeuren, kijk eens wat een leuke quilt! Toen ik zo rond de geweien bezig was vond ik het net op handjes lijken, en later hoorde ik van Marry dat dit ook zo was, (het patroon stond in een oude quiltersgilde of quiltmania)

Henny, de vriendin van Marry, had ook een quilt afgeleverd, gemaakt van batiks naar een patroon van Edyta Sitar. Hij kwam ook heel mooi vanhet frame af:
De moeder van Monique was heerlijk los gegaan met het maken van mandjesblokken, ze was haast niet te remmen en had er het liefst nog een rij aan vast gemaakt, tot ze hoorde dat ze al de maximale afmeting had bereikt die op het frame paste, en toen mocht ik er iets moois op quilten, ik kreeg carte blanc. Oeh wat leuk, want ik wist gelijk wat ik wilde doen, en toen ik de foto van mijn wilde plannen aan Wil liet zien was ze net zo enthousiast als ik.

mooie achterkantstof ook he, dit waren gordijnen geweest die ze van een vriendin had gekregen. De golven vallen extra op als er strijklicht op valt, gewoon op bed liggend zal het minder de aandacht trekken.

Een dikke week later lag er weer een joekel van een quilt klaar om door te quilten, deze was van Hilde, het patroon heet Ursula’s Mozaïk, een reproductie van een antieke quilt, volgens mij door Dorry als patroon getekend. Deze drukke quilt vroeg om een beetje rust, Hilde koos voor de waves, en zo geschiede. Diepe zucht, weer zo mooi.
Bij deze twee foto’s zie je wat het quilten doet met een top

het is alsof de lapjes hun eindbestemming hebben gevonden! En tegen het eind van de volgende dag was hij klaar, och wat is dat genieten

de achterkant is donkerblauw, maar zonder flits genomen lijkt hij wel grijs
Leuk werk, maar gelukkig werk ik niet full-time, want dat zou echt een aanslag zijn op mijn lichaam, het is staand werk en vaak voorover gebogen om het goed te kunnen zien. Maximaal drie dagen per week is mooi, en dan blijft er tijd en energie over voor de rest van mijn passies.