De ragtime voor Tim schiet al aardig op, ik moest voor de laatste 20 blokken vorige week flink in de bak zoeken naar grote stukken om aan elkaar zetten om er mooie blokken van te maken, en ook wilde ik de restjes van mijn tussenvullingen gebruiken. Om deze laatste aan elkaar te zetten, gebruikte ik vlieseline in smalle stroken gesneden en op de naden van de vulling gestreken. Ga bij de foto met de cursor op de foto staan, je krijgt nu tijdens de slideshow tekst te zien

De rijen 10, 11 en 12 liggen klaar om aan elkaar genaaid te worden, en dan nog 3 rijen. Met al dat inknippen komt er wel veel stofdeeltjes vrij, je ziet ze met tegenlicht gewoon opstuiven, misschien kan ik beter een stofkapje opzetten? Man wat een gevaarlijke hobby is het quilten, van het in vingers snijden, in vingers naaien, armen overbelasten, nek verkrampen, blaren op de handen, en nu nog stoflongen oplopen? Het moet niet veel gekker worden.

Opeens is er op het late uur een feeststemming in huis bij zoon, hij kreeg vanmiddag de uitslag van een tentamen binnen, durfde de brief nu pas te openen, en hij heeft er een voldoende voor gehaald! Hij heeft tot nu toe alles gehaald, grote grijns op zijn gezicht van blijdschap, want dit was een hele zware, en hij had zich op een onvoldoende voorbereid.

En nóg een vrolijke noot: mijn ouders zijn gisteren overgrootouders geworden, hun in Australië woonachtige kleindochter is bevallen van een dochtertje Ella, via e-mail komen de foto’s binnen, zo klein, zo lief. Alleen zo jammer dat ze het kleintje niet even kunnen vasthouden, niks aan te doen. Leuk detail is dat Ella geboren is op de verjaardag van haar tante Anke, de in Amsterdam wonende kleindochter van mijn ouders. Moet ik er even een schemaatje van maken, of snappen jullie het nog?