Toen ik gisternacht de pc had afgesloten en in de badkamer mijn tanden aan het poetsen was, had ik het gevoel alsof er iemand achter me stond of zo, en na een blik over mijn schouder te hebben geworpen zag ik wat er anders was dan anders Wat gaat er in een puberbrein om, waarom plakt een 16 jarige een washandje tegen de tegels? Gewoon een geintje, of is dit een geniale oplossing om een washandje even te parkeren, misschien voor hergebruik de volgende ochtend?

Ik was het helemaal vergeten, tot ik de foto van mijn stumpwork vorderingen van de digi op de pc zette ; ik heb vandaag de korenbloempjes (jaaah, dat zijn die blauwe dingen) afgemaakt, moest nog goed zoeken naar een wimperborsteltje waarmee de blauwe draadjes tot pluis geborsteld moeten worden. Het groene ‘knoopwerk’ van de bloemknoppen vind ik echt nog wel voor verbetering vatbaar, ze zijn helemaal niet zo mooi als een voorbeeld uit een boek, hoewel de laatste er een beetje op lijkt.

Suzanne had streetdance vanavond en vanwege een onlogische gedachtenkronkel mijnerzijds -niet gecorrigeerd door Suzanne die duidelijk mijn genen heeft- dacht ik dat ze van 7 tot 8 deze les had, en dus zette ik ze kwart voor 7 op de fiets af bij de club en schudde ik Perry tegen kwart voor 8 in beweging om haar weer op te halen. Hij moest nog even naar boven om zich te verkleden, toen ik de voordeur hoorde dichtvallen en een "Hoi" door de hal schalde; ze was al  thuis! Ik dacht dat er iets aan de hand was en stoof de hal in, ze stond een beetje schaapachtig te lachen; de lessen waren van half 7 tot half 8, al maanden! Ze had geen zin om tot 8 uur te wachten op een van ons, en was dus alleen naar huis gefietst, door een akelig fietserstunneltje en langs een klein stukje bos, getverderrrie. Ze was wel een klein beetje bang geweest maar was gewoon keihard gaan fietsen, dapper meisje. Ze zal voortaan weer haar mobieltje meenemen, dat ze ons kan bellen om haar op te pikken als er iets is.