‘ k Heb maar 3 dagen op de weg gezeten, en dan bedoel ik de weg waar je 120 km/uur mag rijden, een snelheid die ik -indien veilig- graag overschrijd, vooral als ik quiltlapjes in het vooruitzicht heb, en ben blij dat ik dit niet dagelijks hoef te doen. (op de snelweg zitten, dat van die lapjes bevalt me veel te goed)

Vrijdagmiddag kom ik automobilisten tegen (dezelfde kant op rijdend gelukkig) die naar huis willen na een drukke werkdag, en die rijden over het algemeen goed door; ze hebben ook een duidelijk idee welke kant ze opmoeten zodat er bij het in- en uitvoegen niet teveel geaarzeld wordt. Ik doe er nog geen 40 minuten over om op de plaats delict te komen.

Zaterdag rijden er mensen die gaan winkelen, denk ik. Minder ervaring op de weg en dus rare invoegcapriolen, zomaar hup met 70 km/uur tussen de auto’s schuiven die met 120 km/uur rijden, of denken dat ze er ‘hier’ af moeten maar halverwege zonder op of omkijken zich bedenken, dat soort grapjes. De politie heeft de handen er vol aan; ik zie bij elke parkeerplaats wel een oranje moter of auto met die beruchte lichtjes op dak staan met weer een slachtoffer. Ik ben blij dat ik veilig ben aangekomen na 3 kwartier argwanend opletten.

Zondagrijders zijn een volk apart, vanmorgen was het gelukkig nog vroeg toen ik de weg op schoot en behalve een hele horde Efteling-gangers  was het goed te doen, maar de terugweg….  een auto die met 100 km/uur een auto inhaalt die 99 km/uur rijdt, dat schiet echt niet op.  Toen de auto na 10 kilometer er eindelijk voorbij was, ging hij nog niet naar rechts, nee, stel je voor zeg. Het duurde nog enkele kilometers -voor mijn gevoel- want stel je toch voor dat hij de auto zou snijden. En de ene trutschudder lostte de andere af en zo kwam ik helemaal murw thuis aan, even niks aan mijn hoofd aub, ik wil deze tenenkrommende ervaring in alle rust verwerken.

Ik denk er dus aan om net als de politie van de borden bij mijn voorruit te zetten, voor staat in spiegelbeeld: Gaspedaal zit rechts!