Terwijl ik op Evelien’s thuiskomst zat te wachten -treinverbinding leek problematisch- kreeg ik een mailtje uit het verleden, waardoor ik op zoek ging in mijn foto-albums naar een foto uit datzelfde verleden. Wat je dan allemaal tegen komt, geweldig, maar niet dat wat ik zocht. Maar misschien dat Esta de kamer van deze foto herkent, hij is genomen toen ik net uit de sauna kwam, in ’83, ik was toen 22 en ben geen spat veranderd ☺.
Toen Evelien er was hebben we lekker gegeten, koffie gedronken en gekletst, Suzanne was toen nog op school, dus cadeautjes uitpakken moest nog komen.
De citroenkoek werd geslacht, beetje veel zoet, droog van onderen en met het zurige en kleverig natte van de bovenste laag maakte het een wonderlijke edoch lekkere hap. Maar een stukje van 2x 2 cm is eigenlijk al voldoende om net niet misselijk te worden. oei. Gelukkig hebben we nog de Monchoutaart.
En wat ik ook nog vond, daar tussen de bladzijdes van een foto-album was dit krantenartikeltje.
De puzzel is vast gemaakt door mijn vader, want dat is zijn verslaving, dat en auto’s. Leuke foto he? En ook 19 jaar geleden, ook op de 16e, jeetje toevallig dat ik dat nou net vandaag vond! Ik liep toen trouwens alweer met ‘a bun in the oven’, 6 maanden later kwam Tim op de wereld.
Gefeliciteerd (met) Evelien! Leuk die oude en nieuwe foto’s. Je was als jonge meid ook al dol op katten zo te zien. En je ouders, zo’n prijs en in de krant, inderdaad een heel leuke foto!
gelukkige verjaardag Evelien!
Néé hoor, geen spat veranderd! (ik dacht eerst dat het één van je DD’s was ;-)))
Héhé!
Goe weekend allemaal!