gisteravond ,- nou ja ’t was al middernacht- stond ik buiten bij de brievenbus met brede tape om de klep vast te plakken. Vanwege de storm was dat ding de hele tijd aan het klepperen, met van die felle klappen tegen het houtwerk en dan weer klabang dicht klappend, het leek wel uit een horrorfilm. Wel betekende het dichtplakken dat ik mijn wekker op 6 uur moest zetten om de tape er af te halen nog voordat de krantenjongens kwamen. Slecht geslapen, het gordijn vloog af en toe horizontaal door de kamer en met het licht van straat leek het wel heel erg op een dementor die steeds naar binnen vloog. Een lekker nachtje dus, ik heb geen enge film nodig om te griezelen, en met de geluiden die mijn wederhelft naast me ligt te maken -van snurk en keelraspgeluiden tot heftig gesmek en gemompel- is het soms of ik naast Hannibal ligt die door zwijnen wordt aangevreten. Op de rand van de brievenbusklep heb ik vanmiddag klittenbandtape geplakt, die klep waait nu niet meer te pas en te onpas open.

Toen ik opstond had ik ook helemaal geen zin on een bh aan te trekken ook, en met mijn trui met grote sjaalkraag viel het ook niet op dat de meisjes vrij hingen en daarmee mijn taille was verdwenen. Ik ben bijna de hele dag zoet geweest in mijn naaikamer om planken met losse spullen in te pakken. Ook mijn designwall (een witte lap stof waarop lapjes makkelijk plakken) heb ik van de muur gehaald, hij zat vastgeniet en vastgespijkerd. De blokjes die erop geplakt zaten heb ik in een doorschijnende bak gedaan, designwall opgevouwen er boven op en daar weer op de zwarte hangkat, die op veel foto’s staat.   Het is nu zo kaal in mijn kamer, het voelt alsof ik een vriendin ben verloren!

Morgen gaan we in ons nieuwe huis de meubels die al in de slaapkamers staan op de juiste plek zetten, en dan kan ik bij daglicht zien hoe de vloer in de woonkamer na het kristalliseren is geworden. Het is niet te hopen dat ze de vloer in de hal ook al gedaan hebben, want hij zag er vanmiddag laat toen ik ging kijken niet uit, er was iemand met modderige kloefkes door gelopen, ook nog even de trap op en af gebanjerd zodat echt alle modder van tussen de profielen van zijn zolen was gestampt. Toen ik dat zag schoten de tranen even in mijn ogen, wat een lompe gasten lopen er toch rond he.

Nog 5 nachtjes slapen. De vaatwasser (in ons oude huis) heeft de geest gegeven, maandag komt de monteur.