Terwijl Evelien al 3 dagen de hort op is, carnaval vieren en de uurtjes in bed -hopelijk- bij een van de vriendinnen thuis doorbrengt, ben ik aan haar quilt bezig. Om de layout goed te kunnen bekijken en te zien of ik er al bijna ben, heb ik de blokken op de grond in de hal gelegd, en van bovenaf kan ik nu heel mooi een foto maken. Het lag er net toen Tim de trap af liep. "Vind je dit nu handig mam?" , vroeg hij terwijl hij zijn best deed naast de blokken te stappen, daarbij in 1 hand een bordje en kopje en in de andere hand een glas en een lege colafles vasthoudend. "Maar ’t is wel mooi", zei hij, de keuken inlopend, en er achter aan naadloos een: "Waar gaan we vanavond eten, bij Osaka?" Bewaar me, ik ben al blij dat de broodjes er in zijn gebleven vandaag en niet in vloeibare vorm ’the building’ hebben verlaten.

En dit is hoe de tuin er bij ligt nu  STM en BSTM naar huis zijn, je kan heel goed dus zien waar de terassen komen. Op het laatste plaatje staan nu nog al die taxusheggen, die zijn morgen misschien ook al weg.