Zaterdagmiddag bezochten DH en ik een beddenspeciaalzaak om ons te oriënteren op matrassen; onze boxspring matrassen begonnen teveel op leefkuilen te lijken, en dat is niet bevorderlijk voor een soepele start in de morgen.  Winkelen is niet onze favoriete bezigheid en ik had me op internet al goed voorbereid, dus in de winkel aangekomen kon de zeer extroverte spraakzame verkoopster ons naar de juiste matrassen leiden. DH was gelijk in zijn sas met de eerste de beste, maar voor mij voelde het veel te zacht aan, de volgende matras was te hard en hoera, de medium versie lag prima, ook op mijn zij, en ik kon me er ook goed op omdraaien, dus doe maar.

Dit uitzoeken koste ons nog geen kwartier, maar toen kwam het bureauwerk, dit duurde zonder overdrijven 3 kwartier, en als we de tot twee keer toe aangeboden koffie, thee of water niet beide keren hadden afgewezen, hadden we er nog langer gezeten.

De verkoopster was erg enthousiast, deelde graag ál haar al dan niet relevante kennis met ons en verheugde zich ook op haar vrije zondag; ze verheugde zich hier zo op dat het leek of ze al jaren in gevangenschap leefde en morgen eindelijk vrij kwam. Ik word een beetje moe van dit soort verbaal stuiterende mensen op een lome zaterdagmiddag.

Hoe moeilijk kan het zijn, twee matrassen verkopen? Oké, er zaten speciale kortingsacties op de matrassen, twee halen één betalen, maar omdat de mijne veel duurder was dan die van DH moest dat met veel woorden uitgelegd worden, heel veel woorden. Omdat deze matrassen een paar cm hoger zijn dan onze oude matrassen wilde ik er nieuwe moltonnen en lakens bij, hoe simpel de vraag kan zijn, het antwoord kan heel ingewikkeld worden. Ik vraag twee moltonnen, zegt ze dat er ook één molton op kan die op het bovenste gedeelte apart over beide matrassen gaat, voor het geval eentje hoog wilde liggen zonder dat de andere hier last van kreeg, en dit kon ook met de hoeslakens, zodat je geen hinderlijke kier tussen de matrassen had.

Prima als ze ons hierop wijst, de ontwikkeling staat niet stil, en als dit het leven makkelijker maakt is het heerlijk, maar ik zag er geen voordeel voor ons in. Hoe vaak moet een klant zeggen dat ze het niet wilt? Eén keer? Twee keer? Volgens mij kreeg ze een bonus als ze het ons kon aansmeren verkopen, want toen ik voor de derde keer zei dat ik graag losse lakens en moltonnen wilde hebben, gooide ze het fijntjes lachend op de andere boeg. “Als uw man na een paar dagen liggen klaagt dat hij het spleetje in bed niet zo fijn vindt, dan mag u de losse moltonnen en lakens nog om komen ruilen.” Toen ik antwoordde met: “Ik heb in alle jaren nog geen klacht van mijn man gehad over een spleetje in bed en verwacht dat nu ook niet”,  begon mijn DH ongemakkelijk in zijn stoel te schuiven, “Nou nou, dames.”. We bleven vriendelijk lachen, maar ondertussen….

De bestelling was na het nemen van deze hindernis snel in orde gemaakt, het was een bizar winkelbezoek, maar blij dat met deze aankoop weer iets dat van ons to-do lijstje afgestreept kon worden, spoedden we ons huiswaarts.